Bazen,
dalarsın uzaklara ve gözlerinden iki damla yaş akar; içinde sayfalar dolusu duygu barındıran.Ve sen bunu, ne kimseye anlataiblirsin ne de anlayabilen birini bulursun!...
Bir tek sahibinin anlayabileceği, içinde saf sevgi barındıran sayfalarca duygu(yaşanmışlık/yaşanamamışlık) barındıran,
iki damla güzel gözyaşı...
Yorumlar
sonrası zaten sensin işte...
Ve bilirsin uzaklara dalıp gitmene neden olanın uzaklığının da canını yaktığını.Sonra düşünürsün düşünürsün çıkamazsın içerisinde ve öylece kalırsın çıkmak istemediğin bir boşluğun içersinde...
Not:Siz yeni misiniz buralarda ? Gerçi adınız tanıdık gibi sanki ama ! :)