Bilen bilir bilmeyenler için tekrar edeyim ;hayatta en çok tiksindiğim,ürktüğüm,görünce kanımın donduğunu hissettiğim hayvan tırtıl.Nedenini bilmiyorum çocukluğuma inmek lazım ama hiç onlarla vakit harcayamam.Bana sürekli :''Tırtılın neyinden tiksiniyorsun,ürküyorsun sonunda güzel bir kelebek oluyor onu düşün'' denmesine rağmen tırtılla aramdaki bu korkudan dolayı kelebeği aklıma bile getiremiyorum.Gerçi doğru o korkunç,iğrenç/ürkünç(bana öyle geliyor yoksa canlıların hepsi özeldir) omurgasızdan harikulade bir canlı oluşuyor ama ben o ürkütücü görüntüye öyle bir odaklanmışım ki sonrasını düşünmekten aciz kalıyorum..
Acaba dedim hayatımda da böyle miyim? Yaşadığım olumsuzluklara öyle çok odaklanıyorum ki sıkıntılardan sonra muhakkak güzel günlerin geleceğini düşünemiyor muyum? Olabilir mi ..! Eskiden biraz öyleydim ama zaman geçtikçe olayları yaşadığım yerde ve zamanda bırakmayı öğrendim.Gerçi sinir olduğum zamanlarda söylenip duruyorum ,kızıyorum,inanamıyorum olanlara (ki şimdilerde bloguma yazıp rahatlıyorum) ama yine de onlara takılıp kalmıyorum.Maziye bırakıyorum ve ''Her işte bir hayır vardır ''diyorum.Ve biliyorum ki;''Her kişi yaptığı kötülüğü/fenalığı bu dünyada misliyle görüyor.'' onun için sabrediyorum sıkmıyorum uzun süre canımı...
Sonuç olarak; ikisi arasında bir ilişki yokmuş kararına varıyorum.Ben tırtıldan fena halde tiksiniyorum ve tırtıl kadar ürktüğüm/tırstığım/görmek istemediğim kişileri de ardımda bırakıp hayatıma devam ediyorum.Yaşadığım olumsuzlukları da (çoğu zaman) zamanında bırakıyorum ve yine yoluma devam ediyorum...
Yol açık yola devam...
Acaba dedim hayatımda da böyle miyim? Yaşadığım olumsuzluklara öyle çok odaklanıyorum ki sıkıntılardan sonra muhakkak güzel günlerin geleceğini düşünemiyor muyum? Olabilir mi ..! Eskiden biraz öyleydim ama zaman geçtikçe olayları yaşadığım yerde ve zamanda bırakmayı öğrendim.Gerçi sinir olduğum zamanlarda söylenip duruyorum ,kızıyorum,inanamıyorum olanlara (ki şimdilerde bloguma yazıp rahatlıyorum) ama yine de onlara takılıp kalmıyorum.Maziye bırakıyorum ve ''Her işte bir hayır vardır ''diyorum.Ve biliyorum ki;''Her kişi yaptığı kötülüğü/fenalığı bu dünyada misliyle görüyor.'' onun için sabrediyorum sıkmıyorum uzun süre canımı...
Sonuç olarak; ikisi arasında bir ilişki yokmuş kararına varıyorum.Ben tırtıldan fena halde tiksiniyorum ve tırtıl kadar ürktüğüm/tırstığım/görmek istemediğim kişileri de ardımda bırakıp hayatıma devam ediyorum.Yaşadığım olumsuzlukları da (çoğu zaman) zamanında bırakıyorum ve yine yoluma devam ediyorum...
Yol açık yola devam...
Yorumlar
bu korkunun bana anaannemden miras kaldığını öğrendim :)
/BANU,
Genelde şaşırıyorlar küçücük hayvanın nesinden korkuyorsun diyorlar ama elimde değil ..Görünce midem bulanıyor bir de tarif edilmez bir tırsma oluyor...Kelebek halini düşünemiyorum o an..Sen de çekirgede hissediyormusşun anlarsın beni..
Sevgiler dost..