Biraz önce sosyal paylaşım alanlarından birinde bir şarkı dinledim..aldı götürdü beni..Öyle bir ana denk geldi ki beni götürdü kendime...Belki sözler durumuma uygun değil ama söyleyiş ve müzik muhteşem ...Ve düşünmeye başladım...
Ben sizler gibi iyiye doğru giden biri değilim sanırım...Gittikçe daha çok kendime dönmeye başladım..Kendimi sevme yolunda ilerleyen biri de değilim..Gittikçe kendimi daha çok bilmem bana acziyetimi daha çok hatırlatır olmaya başladı..Asıl farkedilmesi gerekeni mi farketmeye başladım yoksa içine kapanıp kendimi kilitleme yoluna mı girdim karar veremiyorum..
Kendimi ''pozitif''ve ''negatif''diye kısıtlı bir kelime gel gitine de sığdırmıyorum artık..Bir gün negatifsem yarın pozitifim..Benim artık yapmam/etmem dediklerimin sayısı azaldı..Neden asla yapmayacakmışım ki;burası imtihan dünyasıysa başıma her şey gelebilir ..Ve önemli olan onlara boyun eğmem ya da başa çıkma şeklim/tarzım..Savunmadığımı savunabilir, giymem dediğimi giyebilir, gitmem dediğim yere gidebilirim...bu şekilde tepki vermem dediklerime aynı tepkileri verebilir,yapamam dediklerimi de yapabilirim..Evet şimdi benden olmayan şeyleri gün gelir yapabilirim ve bu şekilde sınanabilirim....gördüğüm dile getirdiğim ya da getirmediğim hataları ben yapıp akıllanabilirim...Hiç bir şeyin sözünü veremiyorum..Kendime döndüm ve biliyorum ki yarınımın hiç bir şeyinden emin değilim...
Sevgimin garantisi yok sevilmeleriminde...Sevdiğim insanlar tarafından kırıldıkça kalbimde küçük noktalar olmaya başlıyor ...Ben belki de söylediğimin tersine affettiklerimi unutamıyorum...Unuttuklarım bile yer ediniyor yüreğimde..Belli etmesem de kalıyor izler..Ve ben ne kadar iyi niyetli olursam olayım bu noktalar beni umursamaz yapabiliyor..ama bakın bunun da garantisi yok bende,bu durumda değişebilir bakarsınız bir gün tüm yaşananları affedip tamamen unutabilirim...
Sizin hakkınızda neler düşünüldüğünün tamamen umrunuzdan çıktığı oldu mu? Ben bu durumdayım..İnanın umurumda değil kim ne demiş ne düşünmüş ne diyecekmiş...Öyle bir hal aldı ki bu,artık sinirlenmekten geçtim çoğu zaman yapılanlar karşısında sadece gülüp geçiyorum..Bakıyorum tepki verseniz de aynı vermeseniz de aynı, anlayacak/anlamak isteyecek birileri yok karşınızda ...o zaman susuyorum.Bunu nasıl yapar, böyle nasıl düşünür, böyle neden dediklerimi de gömüyorum yüreğimin köşelerine.
İltifatlar zaten gelip geçici nefsi okşayan sözler onun için ciddiye almıyorum onları..Anlık bakışlar ve ''İyi ki varsın'' dedirtebildiğim zaman dilimleri özel benim için..Mutlu edebilmeler hala hayatımın en önemlileri ama onları da unutmam şartıyla..Mutlu et ve unut ,en güzeli bu.Size yaşama tutunma ipi oluyor bu anlar...
İçimden geldiği gibi konuşuyorum en çok da bunu seviyorum..Bir tek sevmediklerime onları sevmediğimi söyleyemiyorum.Bunu da yapmayı istemiyorum zaten..yok öyle çok iyi biri olduğum için de değil bu.Sadece bunun tartışmaya sonuçlanacak olma ihtimali korkutuyor beni..Uzun uzun açıklama yapmak istemiyorum ve tartışmayı sevmiyorum üstelik istemediğim konularda...
Birileri beni sevsin diye ,onasın diye de telaşım yok artık.Önceden sevdiğim gibi sevileyim isterdim..Şimdi sadece kendimim sevilmek de buna bağlı..Beni kabullenen sevsin ,sevmeyen de varolsun..Ben kimim ki sevgiyle çevrelenecem..İnsanlar yanımda huzurlu olsunlar bu bana yeter..Kimse benden hiç bir konuda çekinmesin rahat olsun ...İnsanlara rahatsızlığım olmasın beklentim yok başka...
Şarkıyı beşinci defa dinliyorum...Bir hayli dinlendirdi beni bu müzik...Gitmek zamanı...
Ben sizler gibi iyiye doğru giden biri değilim sanırım...Gittikçe daha çok kendime dönmeye başladım..Kendimi sevme yolunda ilerleyen biri de değilim..Gittikçe kendimi daha çok bilmem bana acziyetimi daha çok hatırlatır olmaya başladı..Asıl farkedilmesi gerekeni mi farketmeye başladım yoksa içine kapanıp kendimi kilitleme yoluna mı girdim karar veremiyorum..
Kendimi ''pozitif''ve ''negatif''diye kısıtlı bir kelime gel gitine de sığdırmıyorum artık..Bir gün negatifsem yarın pozitifim..Benim artık yapmam/etmem dediklerimin sayısı azaldı..Neden asla yapmayacakmışım ki;burası imtihan dünyasıysa başıma her şey gelebilir ..Ve önemli olan onlara boyun eğmem ya da başa çıkma şeklim/tarzım..Savunmadığımı savunabilir, giymem dediğimi giyebilir, gitmem dediğim yere gidebilirim...bu şekilde tepki vermem dediklerime aynı tepkileri verebilir,yapamam dediklerimi de yapabilirim..Evet şimdi benden olmayan şeyleri gün gelir yapabilirim ve bu şekilde sınanabilirim....gördüğüm dile getirdiğim ya da getirmediğim hataları ben yapıp akıllanabilirim...Hiç bir şeyin sözünü veremiyorum..Kendime döndüm ve biliyorum ki yarınımın hiç bir şeyinden emin değilim...
Sevgimin garantisi yok sevilmeleriminde...Sevdiğim insanlar tarafından kırıldıkça kalbimde küçük noktalar olmaya başlıyor ...Ben belki de söylediğimin tersine affettiklerimi unutamıyorum...Unuttuklarım bile yer ediniyor yüreğimde..Belli etmesem de kalıyor izler..Ve ben ne kadar iyi niyetli olursam olayım bu noktalar beni umursamaz yapabiliyor..ama bakın bunun da garantisi yok bende,bu durumda değişebilir bakarsınız bir gün tüm yaşananları affedip tamamen unutabilirim...
Sizin hakkınızda neler düşünüldüğünün tamamen umrunuzdan çıktığı oldu mu? Ben bu durumdayım..İnanın umurumda değil kim ne demiş ne düşünmüş ne diyecekmiş...Öyle bir hal aldı ki bu,artık sinirlenmekten geçtim çoğu zaman yapılanlar karşısında sadece gülüp geçiyorum..Bakıyorum tepki verseniz de aynı vermeseniz de aynı, anlayacak/anlamak isteyecek birileri yok karşınızda ...o zaman susuyorum.Bunu nasıl yapar, böyle nasıl düşünür, böyle neden dediklerimi de gömüyorum yüreğimin köşelerine.
İltifatlar zaten gelip geçici nefsi okşayan sözler onun için ciddiye almıyorum onları..Anlık bakışlar ve ''İyi ki varsın'' dedirtebildiğim zaman dilimleri özel benim için..Mutlu edebilmeler hala hayatımın en önemlileri ama onları da unutmam şartıyla..Mutlu et ve unut ,en güzeli bu.Size yaşama tutunma ipi oluyor bu anlar...
İçimden geldiği gibi konuşuyorum en çok da bunu seviyorum..Bir tek sevmediklerime onları sevmediğimi söyleyemiyorum.Bunu da yapmayı istemiyorum zaten..yok öyle çok iyi biri olduğum için de değil bu.Sadece bunun tartışmaya sonuçlanacak olma ihtimali korkutuyor beni..Uzun uzun açıklama yapmak istemiyorum ve tartışmayı sevmiyorum üstelik istemediğim konularda...
Birileri beni sevsin diye ,onasın diye de telaşım yok artık.Önceden sevdiğim gibi sevileyim isterdim..Şimdi sadece kendimim sevilmek de buna bağlı..Beni kabullenen sevsin ,sevmeyen de varolsun..Ben kimim ki sevgiyle çevrelenecem..İnsanlar yanımda huzurlu olsunlar bu bana yeter..Kimse benden hiç bir konuda çekinmesin rahat olsun ...İnsanlara rahatsızlığım olmasın beklentim yok başka...
Şarkıyı beşinci defa dinliyorum...Bir hayli dinlendirdi beni bu müzik...Gitmek zamanı...
Yorumlar
amin güzel duan için..İnan bana zaten elimizde olan iki gerçeğimiz var.Biri dua(ki Rabbim bundan asla mahrum etmesin bizi) diğeri de ölücek olma gerçeğimiz...Sevgi ve dua ile...
/Yusuf,
Ne yaptın sen ya ben ne yaptım ki gözündeki değerim ''Deli'' mertebesinde kalmış:) Ve ulaşmak mı ben aczime yaklaşıyorum değişen tek şey bu hayatımda...Sevgiler...Huzurla kal inş.
Bilmem ki insan bazı şeyleri anlayamıyor bazı zamanlarda. Anlayamadığı için de bunu hissedeni farklı sıfatlarla tarif edebiliyor.
Sen benim yazılarımı kötü bulduğun için mi böyle bir şey söyledin mesela? Ya da neyse boşverdim....Deliden veli olma yoluna girmiş olayım başka isteğim yok :)
Sevgiler