Bu aralar MUTLULUK kelimesinin üzerinde yoğunlaşmış durumdayım (ufaktan bi kafa sıyırma durumu değil korkmayın) Zaman geçtikçe mutluluk diye inandığım o duygudan uzaklaşmaya başladım...Bunu sakın ola şükürsüzlük olarak algılamayın...Rabbim nimetin en güzelleriyle beni şereflendirmiş binlerce (ki sonsuz)şükür...Anlatmaya çalıştığım şu ,artık kendimi harika hissettiğim yıllar geçti gittii gibi...
Bazen mutlu gibi yapmak (ki bazen mutlu olduğunu sandığım anları da katıyorum buraya) bana saçma geliyo...Ciddi anlamda dünyanın berbat bir yer olduğunu düşünüyorum size de oluyor mu bilmiyorum..Yani dünyanın bir çok yerinde felaketler yaşanırken , bebekler annelerinin kucaklarında öldürürken,açlıktan insanlar ölüyorken, savaşlar almış başını giderken,insanlar para için birbirini yiyorken ,masumiyet, şefkat,sevgi, hoşgörü,doğa, insanca yaşamak kimsenin umrunda değilken ,Peygamberimizi(canımızı)örnek alan insanları etrafımda görmüyorken(ki buna ben de dahilim),dini kendimize uydurmuşken,çocuklarımıza bırakcağımız dünyayı el birliğiyle yokediyorken mutlu olmak (ya da mutluymuş gibi yaşamak) saçma geliyor bana...
Komşumuz ölüyor da 3 gün sonra öğreniyoruz, ''Allah rızası için sadaka ''diyenler en büyük yalancılar olmuş, iyilik yaptığınızda enayi olarak adlandırılmaya başlamışsınız, sabır denen şey zaten yokolmaya yüz tutmuş, kusur örtmekse tamamen hayaller arasına katılmış bile...
Şarkıda da dediği gibi ''masum değiliz ,hiç birimiz'' evet değiliz yokedilen yitirilen şeyler değerli şeyler...Bizim gibiler de şikayet eder durur bu durumlardan ama elden ne gelir...Güven yok olmuş ne korkunç bişey...Hoş insan artık kendine bile güvenemiyorken başkasına nasıl güvensin ki!
Bazen mutlu gibi yapmak (ki bazen mutlu olduğunu sandığım anları da katıyorum buraya) bana saçma geliyo...Ciddi anlamda dünyanın berbat bir yer olduğunu düşünüyorum size de oluyor mu bilmiyorum..Yani dünyanın bir çok yerinde felaketler yaşanırken , bebekler annelerinin kucaklarında öldürürken,açlıktan insanlar ölüyorken, savaşlar almış başını giderken,insanlar para için birbirini yiyorken ,masumiyet, şefkat,sevgi, hoşgörü,doğa, insanca yaşamak kimsenin umrunda değilken ,Peygamberimizi(canımızı)örnek alan insanları etrafımda görmüyorken(ki buna ben de dahilim),dini kendimize uydurmuşken,çocuklarımıza bırakcağımız dünyayı el birliğiyle yokediyorken mutlu olmak (ya da mutluymuş gibi yaşamak) saçma geliyor bana...
Komşumuz ölüyor da 3 gün sonra öğreniyoruz, ''Allah rızası için sadaka ''diyenler en büyük yalancılar olmuş, iyilik yaptığınızda enayi olarak adlandırılmaya başlamışsınız, sabır denen şey zaten yokolmaya yüz tutmuş, kusur örtmekse tamamen hayaller arasına katılmış bile...
Şarkıda da dediği gibi ''masum değiliz ,hiç birimiz'' evet değiliz yokedilen yitirilen şeyler değerli şeyler...Bizim gibiler de şikayet eder durur bu durumlardan ama elden ne gelir...Güven yok olmuş ne korkunç bişey...Hoş insan artık kendine bile güvenemiyorken başkasına nasıl güvensin ki!
Ciddi ciddi düşününce tüm olanları, kahkahalarla gülmek utanç verici geliyor... Hiç bir zaman laylaylom olamadım aslına bakarsanız olmak da istemiyorum...Zamanla insan gerçek anlamda düşünmeyi öğreniyor galiba..Hayatın gerçekleriyle geçicilerini daha derinlemesine düşünüp algılayabiliyorsunuz ve gerçekler insanı korkutuyor..Birde yapmadıklarınız yapamadıklarınız var ki o apayrı bi korku...
Hayata gelmemizden itibaren sürekli mucizelerle karşılaşıyorsunuz birazcık bile düşününce muhteşem güzellikleri görüyorsunuz şükrediyorsunuz ama bir yandan da içinizden ''yokya ben buraya ait değilim iyi ki sonsuz değil burada kalışım'' diyorsunuz...CANLAR CANI bile göçüp gitmiş bu dünyadan siz ne diye baki kalasınız ki...Ahhh birde günah korkularınız olmasa ahh o yapmadıklarınız yapamadıklarınız vicdanınızı ezmese :( Ama O'nun rahmetine sığınıyorsunuz ne olursa olsun...Ondan ümidinizi asla yitirmiyorsunuz , bunca güzellikleri görmeniz için sizi dünyaya gönderen RAb sizi huzurundan kovmaz ...Asla ümidinizi yitirmiyorsunuz sizi ayakta tutan en büyük güç o....
Herzaman aranan huzur ve mutluluk bizi ONA yaklaştıran yolların tozları gibi bence...O'na kavuştuğumuzda sahip olacaz gerçek mutluluk ve huzura...
Gerçek sevgiyle kalın dostlar...Onun yolundan asla ayrılmayın inşaallah ve Onun rahmeti ve bereketi herdaim üzerinize olsun...
dinleyin lütfen
Yorumlar
Baki sevgiyle..
biraz sonra gelip hepsini okuyacagim insALLAH.yalniz degilsin papuc.hayatin gercekleri bunlar.okudugum kadariyla yaziyorum ancak.yedigin yemekten,ictigin sudan,uyudugun uykudan tat almamanin ne demek oldugunu iyi biliyorum.guzel elbiseler almak,yeni esyalar almak,araba almak,onu bunu sunu almak eger bizi mutlu etmiyorsa,demekki gozlerimizi kalbimize yoneltmeliyiz.cunku mutluluk huzur orada.yureklerimizin sesini dinleyelim.nerede olmak istiyor bu yurekler,onu itiraf edelim.eger sen ac insanlari gopruyor ve yanlarinda degilsen,tabiki mutlu olamiycaksin.eger sen vicdanini sorgulayan bir insansan ve oldurulen bebekleri izliyorsan,kosup gidemiyorsan,tanklarin onunde duramiyorsan,sucluluk duyup tabiki mutlu huzurlu olamiycaksin.
senin guldugun yazilarim,mesajlarim kac saniye guldurdu seni.5-10.belkide 1 saat.ama gecici.mutluluk gecici degil kalicidir.
hic birsey bilmiyoruz,sahsen ben bilmiyorum ve cok cahilim.mutlulugun anlamini bilmiyorum enbasta.
gelince yazacam insallah.
[Hadisin tamamını hatırlayamadım, nette güvenilir bir kaynaktan da bulamadım, bilginize sunulur efendim.]
Yazıyı okuduğumda aklıma bu hadis geldi. Sanırım 'kahkahalarla gülmek' kısmından dolayı.. Başarılı bir yazı olmuş, elinize sağlık..
Senin kendini mutsuz hissetmen cok guzel.bence bu su demek oluyor.dunyadaki donen oyunlari gorebiliyorsun,icinden oyle birsey vuruyorki yapilan katliamlara sessiz kalamiyorsun.o vuran seyde tabiki vicdanin.ya vicdansiz ve cok mutlu(!) bir bayan olsaydin.asil mutluluk bence bunlari gorebilmek ve eger elimizden birsey gelebiliyorsa yapmak.yapamiyorsakda tefekkur etmek,halimize sukretmek,yayabiliyorsak o mazlumlarin hallerini anlatmak ve yaymak.hos etrafta bizi dinleyecek kimsede yok.falanca diziyi anlatsan agzinin suyu akar,ama afrikadan bahsetmeye kalksan konuyu degistirelim derler.
bazi beyinsizlerde icinde azda olsa vicdan sahibi olanlari somuruyorlar,hemde dinimizi kullanarak.bunlari hep gorduk ve halada goruyoruz.yardim edince enayi oluyoruz evet,ben hep enayi kalabilirmiyim,ama filistinde yardim ederek,dogu turkistana,bosnaya,pataniye,cecenyaya ve mazlumlara yardim ederek enayi kalmak istiyorum.onlar gibi akilli(!) olmak istemiyorum.onlar gibi ev,araba,dunyalik pesinde kosmak istemiyorum,biliyorumki mutlu olmayacagim.eger ben bir mazlumun yarasini sararsam mutlu olacagim.mutlulugu nerde aradigimizi kontrol edelim.
ben kula guvenmiyorum,ama ALLAHA guveniyorum.ne zaman tokezlesem,dussem ,bittim desem hep rabbim benimleydi.Onu biraktigimdada benimleydi.gunahlara yoneldigimde,ONDAN kacarken bile benimleydi.en zor anlarimda da benimleydi,halbuki yanimda olmasi gereken baskarida vardi ama sadece RABBIM benimleydi.insan kime guvenecgini iyi bilmeli.BILMEZSE HAYAT OGRETIYOR ONA:)
insan gercekleri gorunce izledigi filmlerin,dizilerin,modanin,ve birsuru seyin bombos oldugunu goruyor.rabbim gorenlerden eylesin.asil mutluluk cennette dunyadakiler,heva hevesten baska birsey degil.
bahsi geçen hadisin tamamı için açıklamalarıyla....
''Ebu Zerr (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Ben sizin görmediğinizi görür, işitmediğinizi işitirim. Nitekim sema uğuldadı, uğuldamak da ona hak oldu. Semada dört parmak sığacak kadar boş bir yer yoktur, her tarafta Allah'a secde için alnını koymuş bir melek vardır. Allah'a yemin olsun, benim bildiğimi siz bilse idiniz az güler, çok ağlardınız, yataklarda kadınlarla telezzüz etmezdiniz, yollara, çöllere dökülür, (belanızı defetmesi için) Allah'a yalvar yakar olurdunuz." [Ebu Zerr (radıyallâhu anh) ilâve etti:] "Keşke sökülen bir ağaç olsaydım." [Tirmizî, Zühd 9, (2313); İbnu Mâce, Zühd 19, (4190).]''
Sağolun varolun ...
Sevgiler..
Bu arada Senai Demircinin okuduğu dua gerçekten çok güzelmiş, paylaşım için teşekkürler...