Size hediye edilmiş en güzel arabayla seyehate çıkıyorsunuz yakıtı yol bitince bitecek olan bir vasıta... uzun bir yolculuk ve bu yolculukda farklı yerlerde farklı insnaları alıyorsunuz arabanıza ve yolunuza devam ediyorsunuz..Bu yolcuları arka koltuğa alıyorsunuz ama sizin sevdiklerinizi ve yanında kendinizi huzurlu hissettiklerinizi yanınıza alıyorsunuz ,bazıları yarı yolda iniyor bazıları sizinle birlikte yoluna devam ediyor ...yol uzadıkça yolcularınızda birer birer değişiyor ama her biri bu yolculuğunuzda size yoldaş oluyor..içlerinden sevemediklerinizi kendi isteğinizle yolda bırakıyorsunuz zarar gelmesinden iyidir diye düşünüyorsunuz...Her yolcu aynı olmuyor tabii ama dediğim gibi her biri bu yolculukta size yoldaş oluyor ...Bazılarını istedikleri yerde bıraksanız bile yol devam ettiği sürece özlüyorsunuz, aklınıza her geldiiğin de tebessüm ediyorsunuz ya da gözleriniz doluyor arada arıyorsunuz hasret gideriyorsunuz..Ama yolda siz hep teksiniz çünkü şoför koltuğu tek kişilik:)
Yolcuları ilk başta tanıyamadığınız için aracınıza aldığınız kişileri tanımanız için onunla sohbetleriniz olmalı ve o mekanı paylaşmanız gerektiğini biliyorsunuz,bunun sonucunda bu kişi iyi ya da kötü diyebiliyorsunuz farkındasınız..İstemediklerinizi hayatınızdan dışarı göndermek size bağlı :)Belki canınız yanar bazılarını yolda bırakmaktan ama bi gerçek vardır sizin yola devam etmeniz gerekiyordur öyle ya da böyle..
Ben bu yolculukta arabama(kalbime)aldığım en güzel insanı kaybettim hoş buna kaybetmek de denmez o asıl yurduna döndü arabasını(hayatını asıl sahibine teslim etti) ve şimdi dostum diyebildiğim yanında en çok mutlu olduğum arkadaşımı çok özledim...İnsanın aynı anda aynı şeylere gülebilmesi manevi olarak birbirine çok şey katabilmesi yanlışlarda birbirini uyarıp güzelliklerde taktir edebilmesi ve sohbetlerinde her zaman doğru şeylerin konuşulabilmesi çok güzel...yıllarca görüşemesenizde bir tlf görüşmesinde kaldığınız yerden gülmenize bile devam edebimeniz çok güzel bişey b dünya için...Ben biliyorum ki o gittiği yerde çok mutlu..Onu çok seviyordum ve hala da seviyorum çünkü o giderken ruhunun güzelliklerini bizim kalbimizde bıraktı...
Dostluklar hayatın bize sunduğu süprizlerdir bizi her daim mutlu eden süprizler..Dost bulmak da dost olabilmek de çok güzel...
Sevgi ve huzurla kalın güzel insanlar...
Yolcuları ilk başta tanıyamadığınız için aracınıza aldığınız kişileri tanımanız için onunla sohbetleriniz olmalı ve o mekanı paylaşmanız gerektiğini biliyorsunuz,bunun sonucunda bu kişi iyi ya da kötü diyebiliyorsunuz farkındasınız..İstemediklerinizi hayatınızdan dışarı göndermek size bağlı :)Belki canınız yanar bazılarını yolda bırakmaktan ama bi gerçek vardır sizin yola devam etmeniz gerekiyordur öyle ya da böyle..
Ben bu yolculukta arabama(kalbime)aldığım en güzel insanı kaybettim hoş buna kaybetmek de denmez o asıl yurduna döndü arabasını(hayatını asıl sahibine teslim etti) ve şimdi dostum diyebildiğim yanında en çok mutlu olduğum arkadaşımı çok özledim...İnsanın aynı anda aynı şeylere gülebilmesi manevi olarak birbirine çok şey katabilmesi yanlışlarda birbirini uyarıp güzelliklerde taktir edebilmesi ve sohbetlerinde her zaman doğru şeylerin konuşulabilmesi çok güzel...yıllarca görüşemesenizde bir tlf görüşmesinde kaldığınız yerden gülmenize bile devam edebimeniz çok güzel bişey b dünya için...Ben biliyorum ki o gittiği yerde çok mutlu..Onu çok seviyordum ve hala da seviyorum çünkü o giderken ruhunun güzelliklerini bizim kalbimizde bıraktı...
Dostluklar hayatın bize sunduğu süprizlerdir bizi her daim mutlu eden süprizler..Dost bulmak da dost olabilmek de çok güzel...
Sevgi ve huzurla kalın güzel insanlar...
Yorumlar
Bir yazı yazıyordum bende. Senin araba benzetmene benzer bir şeydi. Ama geç kaldım anlaşılan :)
@vıctor van dort,bence mutlu olduğun her an mola sayılır:))
@bi dost sağolasın canım...ama ben onun gibi iyi olabilir miyim bilemiyorum..sevgiler