Sevgili Günlük, Ara ara aklına(!) geliyordur bu Elif niye günlüğünü umuma açık yazıyor diye ! Şöyle anlatayım ; çok küçük yaşlardan beri günlük tutarım ben (öyle ya da böyle) ilk başlayışım orta 2 ya da 3'e kadar dayanır. O zamanlar saf bir safinazken öyle hinlik cinlik düşünmez olayların arkasında çakallık ummazken kendi çapımda bir şeyler karalardım defterime.. Malum o zamanlar ergenliğe de ilk adım zamanlar hep böyle gizli saklı yapmaya meraklı olur çocuklar; da işte kilitli defterler aklına gelmez ve günlüklerini odanın olur olmaz yerlerine bırakabilirler haliyle ( malumun akıl bir karış havada oluyor o dönemler) İşte böyle güzel güzel her bişeyleri yazar dururdum; defterime ara ara esprileri ara sıra da bunalım cümlelerimle...Annem de sorardı okuldan dönünce : "Kızım günün nasıl geçti?" diye. Ben de : "Hiç anne diye geçiştirirdim ... " Ama annemin okulda olup bitenden hep haberi olurdu sonradan bir bir anlatırdı bana da ben de ağzım açık kalm...