Ana içeriğe atla

Karanlıkla Aydınlık Arasında Gel-Gitlerim

Sürekli olumsuz telkinler duymuşuzdur sağdan soldan din adına...O günah bu günah şu günah,şöyle yaparsan yanarsın böyle yaparsan zebaniler karşılar Cehennem kapısında, şöyle mükemmel olmalısın yoksa kurtuluşun olmaz, öyle giyinme, böyle yeme,şunu söyleme,şunları dinleme,böyle davranma,ölünce şöyle korkunç manzaralarla karşılaşırsın...Ne bileyim bu ve buna benzer bir çok ürkütücü telkinler duymuşuzdur yaşamımızda uzun bir süre.Üstelik siz doğruyu yapmaya çalıştığınız halde duarsınız bunları ve zamanla aşılmaz günahlar içinde battığınızı düşünmeye başlarsınız. 

Sonra birileri çıkar Din sevgidir Allah insanları sevgi için yaratmıştır der.Ama siz o kadar korkutulmuşsunuzdur ki Allah- Din ile, artık sevgi kısmını çok zor algılarsınız ya da algılamak /anlamak için çok çaba sarfedersiniz.Korkular beyninizde öyle bir yer etmiştir ki aslınızı unutmuşsunuzdur ve Yaradanın ''Rahman ve Rahim''ismi üzerinde tefekkür etmek aklınıza çok az gelir olmuştur.Her yaptığınızın eksik olduğunu bildiğiniz için , ilahi aşk üzerinden birilerinin sizinle arasında Himalayalar kadar yüksek farklar yapmış olduğunu okudukça daha da ümitsizliğe kapılırsınız.Korku artık içinizde ayrılmaz bir bütününüz olmuştur.Ölüm,mezar,sonrasın konusundan olumsuz telkinler üst üste gele gele aşılmaz dağlar oluşturmuştur artık.

Ama okuyan biri olarak ümitsiz olmamanız gerektiğini de bilirsiniz.Ve ümit edersiniz eksikliklerinizi ,yapmak isteyip de yapamadıklarınız,istenilen doğrultuda insan olarak gayret ettiğiniz halde bir yığın da hata yaptığınızı  bilsenizde ümit var olmanız gerektiğini artık bilirsiniz...Ama korkularınız da içinizde....

Anlatamıyor ki insan kendisini;içindekileri,gel-gitlerini,karanlık kuyularını,kuyuların sonunda her şeye rağmen cılız da olsa ışık görebilmelerini,içindeki sevgiyi,özlemi,ezikliği...Dünya bir alem, yaşamın kendisi ayrı bir alem, insan ise ap ayrı bir alem...Okumakla öğrenilebilir mi ? Ya da iyi ya da kötüyü yaşayarak mı öğreniriz gereçkten...Pişmanlıklarımız insanlık adına kâr mıdır ? Sürekli hatalar yapmak (sonrasında pişman olsanızda) korkutur sizi.Çünkü korku vesveseleriyle gezinmektedir içinizde...

Hayatı sorgulamayı geçtim hayatın üzerinde düşünmek bile yoruyor insanı.Kafasını allak bullak ediyor.Hayat üzerinde düşünme yolunda daha ilk adımlarda alt üst oluyorsunuz.Yaşam neden var sorusunu soruyorsunuz kendinize,cevabını veremeyeceğiniz bilerek.Sonra Yaratan değer vermiş Yaratmış, bu gerçek karşısında önemimizi düşünüyorsunuz,diyecek bir tek cümle bulamıyorsunuz..

Çok fazla düşünüyorum boş bir insan mıyım bilemiyorum ki! Düşündükçe hem huzur buluyorsunuz hem de bir o kadar da karanlık iç kuyularınızda kayboluyorsunuz...İnsan garip bir canlı..Bir insan kendi kendini bile anlayamıyorken başkalarının kendisini anlamasını beklemesi de saçma değil mi ?

Yanlış mı düşünüyorum yanlış şekilde mi düşünüyorum bunu da bilemiyorum..Bir yerlerde fena hatalarda yapıyor olabilirim çözemiyorum.O'nun sevgisinden başka sığınacak kapım yok gidecek yerim yok bildiğim en büyük gerçeğim bu...Sevdiğim kadar korkuyorum,korktuğum kadar eziliyorum...

Öyle işte,yine kendimi ifade edemediğim haller içindeyim...


Bu şarkıya takılı kaldım yine

Yorumlar

cem dedi ki…
din ne sadece sevgi ne de o anlatıldığı gibi her şeyi günah sayan bir şey. Bi orta yolu bulmak lazım tabi. Gerçi bu ara konuşacak en son kişi benim bu gibi konularda
Erdi Karadeniz dedi ki…
Hep böyle daha çocukluktan beri korku unsuru olarak kullanırlar. Korkarız bizde; o konular üzerine düşünmekten bile hatta... Sevgiyle, iyi şeylerler bağdaştıramayız içimizde. Çünkü hep siyah gösterilmiştir bize öyle öğretilmiştir.

Derin konular bunlar. İnsan anlatamaz ki kendini bu konularda. Çünkü zaten bunun farkında olanlar sen anlatmadan anlarlar seni (aynı duyguları tattıkları için) ama diğerlerine anlatmaya çalışmanın anlamı var mı?

Neyse sustum; çok derin bu konular çok :D
Pabuc dedi ki…
/cem,
Din bir yaşam biçimidir sanırım..En doğru şekilde yaşamanın şekli ama biz bunu başaramıyoruz insanlık olarak...Benim de konuşuyormuş gibi yaptığıma bakma aslında ben hayattan da bir şey anlamıyorum..yaşıyorum işte..

/Erdi Karadeniz,
Evet derin konular ve onun için daha çok kandırılıyoruz...Korkutuluyoruz sonrada korkularımızla uğraşmaktan asılı kavrayamıyoruz :/ Allah her konuda olduğu gibi bu konuda da yardımcımız olsun inş, ne diyelim...
Volkan DENİZ dedi ki…
Korkma...
Farkındalığın belki de güzel bir noktasındasın. Sorguluyor olman en doğruya ulaşmak için adımlamaya başladığın anlamına geliyor çünkü.
Korkma asla korkma.
Ben seni anlıyorum... Ve ben de hiç korkmadım. İnandım sadece ve inandığım için korkmuyorum...
Pabuc dedi ki…
İnşaallah doğruya ulaşırım ..Korkum bana zara verecek boyuta ulaştı sonunda ve umarım en kısa zamanda doğru bildiğim yerde durur ;sonrasında korkularımdan arınırım...umarım...umarım...
Tokerdo dedi ki…
bi hocamız vardı,ona cüz öğrenmeye giderdik camiye :) anne babalarımıza,-çocuklarınıza Allah korkusunu öğretin aşılayın derdi,Allah korkusunu bilsinler derdi nasihat ederdi :))
Tokerdo dedi ki…
şimdi camimizin imamı değişti,yeni hocamız geldi,sohbetinde dinliyorum diyoki,çocuklarınıza Allah korkusu değil Allah sevgisini öğretin :) önce sevmeyi öğretin onlara :)) şimdi düşünüyorum bizler seninde yazdığın gibi korkutularak büyüdük,o yüzden bu ezikliğimiz,:)
Pabuc dedi ki…
/Tokerdo,
şimdi yeni bir Hocaya ihtiyaç var SEvgi ve korkuyu dengeli bir şekilde öğretecek....Umudumuz var bakalım :)Çok fazla korku anlatılırsa/öğretilirse de insanlardan ümit duygusu çalınıyor diye düşünüyorum...
. dedi ki…
İşte tam da bu noktada ancak şunu diyebilirim: Risale-i Nur okuyarak bu yersiz ve gereksiz düşüncelerimden kurtuldum hamd olsun. Zamanımızda imanımızın temelleri hep yanlış atıldı. Hatta sağlam bir temel oluşturulmadan üzerine inşaa edilmeye çalışıldı. Ve bu hep olumsuz söylemler ve hareketlerle yapıldı. Şahsen risale okuyarak kendimi yeniden farmatladım diyebilirim.
Sevgiler..
Pabuc dedi ki…
Okumak insana kim olduğunu hatırlatıyor çok haklısınız..Kur'andan başlayarak diğer bütün faydalı kitapları okumak, sonra kainatı okumaz/izlemek/tefekkür ve insanları okumak ..tüm kargaşaya rağmen yapmamız gerekenler aslımızı unutmamak adına..
SEvgiler..

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mektubum Var!

   Yine  yıllar  öncesine  geri   dönüp bi anımı yazacam annemin de  bu yazımı okuyacağını bile bile:) Hoş belki de bunca zaman sonra annem bile unutmuştur  bu olayı ,onun için ona da bi hatırlatma olur:))    Lise yıllarıyla ilgili bir yazım vardı hatırlayanlar olur aranızda işte yine aynı dönem içirisinde ben böyle aklım bir karış havada evden okula ,okuldan eve gidip gelirken gözüm bişey görmezken evdeki aile cemaatinden kopup aklımı fikrimi bir  kişiye odaklamışken farkedememişim hal ve hareketlerimdeki (sanırsam olumsuz) değişiklikleri...Odamdan çıkmamalar ,gizli telefonlar , herşeyin ben bilirim havaları ve beni sevenlere karşı ukala davranışlar almış başını gitmiş (hala hatırlamıyorum o derece kendimde olmama hali yani:)  her zaman derim aşk başa gelince akıl yıllık izne çıkar bu doğaldır:P) Benimle iletişim kurmaya çalışan anneme artık nasıl davrandıysam kadıncağızın demekki canına tak etmiş ki  sitem edeceğine ve didişeceğine  bana 4 sayfalık mektup yazmış ve defterimin için

Bir Bakar mısınız?

Bu bir kamuoyu yoklamasıdır ;) Blog yazılarını ara sıra ya da sürekli okuyan kaç kişi olduğunu merak ediyorum.Tamam farkındayım çok meraklıyım ama her şeyin temelinde merak yok mudur ;) Yazma konusunda kabiliyetli değilim malum ama bu yazmayı sevmememi gerektirmez dimi yani ;) Seviyorum yazmayı,okumayı uf bir de konuşmayı :) Neyse konu kim vurduya gitmesin lütfen sayfamı tıklayan herkes cevaplasın sorumu.Blog yazılarımı okuyor musunuz, okumuyorsanız blogumu neden açıyorsunuz kaardeşim? :)) 500'e yakın blogu izlemeye almışım bir o kadarı da benim blogumu izliyor görünüyor.Kaç kişinin gerçekten yazılarımı takip ettiğini merak ediyorum. . Yorum yazmadan geçmeyiniz kırılırım bilesiniz ;)

Gereksiz Bilgi ;) Bakalım Kim Ne Burcu !!!

  Tamam ya ne kızıyorsunuz bu kadar meraklıyım diye ;) Dünkü postla bi tezat oluşturmuş olabilir bu post ama merak işte..Yazacak konum kalmadığı için değil :) Sakın aklınıza öyle bişey gelmesin...Ben, herkes kendi özelliklerini (birileri uydurup yazmış) öğrensin diye böyle bişey yaptım..!! ;) Okuyun bakalım ''Aynı ben, aynı ben !'' diyecek misiniz ? :) ASLAN ERKEK:   Yufka yüreklidirler. O canı pahasına bile dişisini korur. Karizmatiktir. Kelimenin tam anlamıyla ''dişi''lerden hoşlanırlar. Aslanlar evlerine, ailelerine çok bağlı tiplerdir fakat bir gözleri de hep dışarıdadır. Eşlerinin çalışmayıp evde oturmasını isterler. Onlar sanki baba olmak için yaratılmışlardır ASLAN KADIN: Her zaman bakımlı, zarif, dikkatlidirler. Çok pratik, işlevsel bir zekaya sahiptirler. Gece hayatını severler. Yaşam zevkleri pahalı olur. Kendisine olan güveni son derece gelişmiştir. Özgürlüklerine düşkündürler. Erken çocuk sahibi olmaya pek yanaşmazlar. YENGEÇ ERKEK