Fazla mı güldün ,ne gülüyorsun denildi,
Biraz kendine döndün, pek içine kapanık oldu denildi
Umulan tepkileri vermediğinde , asi damgası yedin.
Sıkıldın ,bunaldın yine de devam ettin yoluna...
Kalabalıklar içinde bir ufak ayrıntıya dalıp deryalara açıldın, an içinde huzur buldun,
Anlık düşüncelerle de huzur bulunacağını hatırladın.
Şükürsüz değildin ,nankör değildin
Ama yapamadıklarının sızısı vardı yüreğinde,
Anlatamadın ,anlaşılmayı beklemedin...
Sanıyordun yanıldın,
Hatalardan ders aldın hatalardan sonra yol aldın,,,
Bilmiyordun öğrendin, öğrendikçe sessizleştin,
Zanlarından sıyrıldın
Bu uğurda çok da fazla sınandın...
Hayatı sorguladın,yaşadıklarını sorguladın
Gün geldi yoruldun,
Yorgunlukların sana doğruları net görmende öncü oldu..
Değiştin ,ilerledin,çıkmazlarda kaldın,
Zamanı durdurdun yaşadıkların içinde.
Şikayet ettiklerini yaptın
Şikayetlerine utandın..
Hayat sorgulanmak için değilmiş
Bir şekilde öğrendin
Ne olursa olsun
Sevmekten ,kendin gibi olmaktan vazgeçmedin...
Önce gören önce seven sen oldun
bundan pişman hiç olmadın..
Kızdın,kırıldın ama asla başkaları gibi olmadın
Onlara kendilerinin dilinden değil
Kendi yürek dilinden cevap verdin tepki verdin ...
Seni sen yapan duygularının ,düşüncelerinin köreldiğini sandın
Fakat baktığında gördüklerinde yeşerdi, kaybolduğunu sandığın
Söndüğünü düşündüğün, umutlarını tutundurduğun duyguların...
Söz verdin kendine;
Her şey değişse de duygularını kendine saklı tutsan da öldürmeyeceğine...
Ne olursa olsun kendi hayatının resmini yine kendi duygu ve düşüncelerinle ,
kendi fırçanla çizeceğine..
Biraz kendine döndün, pek içine kapanık oldu denildi
Umulan tepkileri vermediğinde , asi damgası yedin.
Sıkıldın ,bunaldın yine de devam ettin yoluna...
Kalabalıklar içinde bir ufak ayrıntıya dalıp deryalara açıldın, an içinde huzur buldun,
Anlık düşüncelerle de huzur bulunacağını hatırladın.
Şükürsüz değildin ,nankör değildin
Ama yapamadıklarının sızısı vardı yüreğinde,
Anlatamadın ,anlaşılmayı beklemedin...
Sanıyordun yanıldın,
Hatalardan ders aldın hatalardan sonra yol aldın,,,
Bilmiyordun öğrendin, öğrendikçe sessizleştin,
Zanlarından sıyrıldın
Bu uğurda çok da fazla sınandın...
Hayatı sorguladın,yaşadıklarını sorguladın
Gün geldi yoruldun,
Yorgunlukların sana doğruları net görmende öncü oldu..
Değiştin ,ilerledin,çıkmazlarda kaldın,
Zamanı durdurdun yaşadıkların içinde.
Şikayet ettiklerini yaptın
Şikayetlerine utandın..
Hayat sorgulanmak için değilmiş
Bir şekilde öğrendin
Ne olursa olsun
Sevmekten ,kendin gibi olmaktan vazgeçmedin...
Önce gören önce seven sen oldun
bundan pişman hiç olmadın..
Kızdın,kırıldın ama asla başkaları gibi olmadın
Onlara kendilerinin dilinden değil
Kendi yürek dilinden cevap verdin tepki verdin ...
Seni sen yapan duygularının ,düşüncelerinin köreldiğini sandın
Fakat baktığında gördüklerinde yeşerdi, kaybolduğunu sandığın
Söndüğünü düşündüğün, umutlarını tutundurduğun duyguların...
Söz verdin kendine;
Her şey değişse de duygularını kendine saklı tutsan da öldürmeyeceğine...
Ne olursa olsun kendi hayatının resmini yine kendi duygu ve düşüncelerinle ,
kendi fırçanla çizeceğine..
Yorumlar
Çünkü sen de bu gören göz ,hisseden koca yürek olduğu sürece acılarda seni olgunlaştıracak ama seni senden alamayacak...
Yıllar sonra Pabuç demişti dersin kuulağımı çınlatırsın :)
Rabbim sıkıntılarının karşılığını huzurla versin inşaallah...
bir süre sonra hepimiz aynı şeyleri düşünüyoruz sanırım...
/Gelibolu17,
Hayırlı cumalar...Bereketli bir gün olsun inş.
Allah razı olsun Rabbim bize verdiği nuru koruyabilmeyi ve onunla aydınlanıp aydınlatmayı nasip etsin bizlere...
Sonra, bir ses duyar, bir işaret belirir, bir gürültü kopar, bir şeyler olur ya.?!
Hadi der, kalbinizdeki ses, hadi, sen daha bitmedin, tükenmedin, bu kadar kolay pes edemezsin, hadi ne olur...!
Önce, kalbiniz canlanır, Allah'ım..! Bu kulun hem cahil, hem perişan, hem biçâre. Ne olur, aman eyle der.. .
Ve, batıyorken, bitti bitecekken, yeniden hayat bulursunuz.
Suçlu iken, aklandığınızı.! Yorgun iken, tazelendiğinizi.! Kırgınken, güçlendiğinizi.! Küsmüşken, barıştığınızı görürsünüz birden bire.
Bitti bitiyordunuz, gitti gidiyordunuz.
Şakası yoktu.!
Ama, rabbim, ölüleri diriltendir işte.
&
Fazla mı güldün, ne gülüyorsun denildi. Biraz kendine döndün, pek içine kapanık oldu denildi. Umulan tepkileri vermediğinde, asi damgası yedin. Sıkıldın, bunaldın yine de devam ettin yoluna.
Ne güzel, ne güzel, ama ne güzel anlatılmış bunlar burada böyle.!
Hayat, tokat üzerine tokat indiriyorken yüreğime, bir ses, hayır dedi, sen yaptıklarınla yaşadıklarınla söylediklerinle, hâlâ güzel bir insansın.
Ne güzel, ne güzel, ne güzel.
Teşekkürler yorumun için ...