Ana içeriğe atla

Sevgisini Beslemeyecek Olan Sevmesin !

Sevgi konusu hep sıkıntıları da içinde barındırmış bir kavram.Yaşam içinde her duygu içinde olumlu olumsuz ayrıntıları barındırıyor zaten.Sevmek mi kolay sevilmek mi;sevmek mi önemli olan sevilmek mi? Bunların cevabı da kişiden kişiye değişir durur.


Bana soracak olursanız zaten iyiliği yüreğinizde barındıran kişilerdenseniz sevmek çok da zor bir şey değil.Zor olan her durumda her haliyle sevebilmek.Zaten bir kere sevdiyseniz kusurları da ya görmemezliğe geliyorsunuz ya da hiç görmüyorsunuz.Bu bir nimet mi hata mı orası da tartışılır !


Sevilmek kolay değildir muhakkak ama iyi numara yapabiliyorsanız nefsinizi sadece şımartmak için bir şeyler peşindeyseniz sevilmek konusunda zorluk çekmezsiniz..!İnsanların hep oluruna konuşursunuz, sık sık methedersiniz, menfaatleri icabı yardımcı olabilirsiniz gibi konularda samimi olmasanız bile sevilme ihtimaliniz hep var olur.Gerçekliği olmasa da kandırabildiğiniz ölçüde sevilebilirsiniz...


Sevgi biter mi peki? Bana göre biter..! Sevgi beslenmezse solar solunca da tekrar canlanması ya çok uzun zaman alır ya da kurur gider...Lafta kalan ''sevgi''ler gerçek sevgi değildir.Sevgi;anlayış,saygı,empati,dostluk,samimiyet,sabır,empati,benlikten sıyrılmalarla ayakta tutulmalıdır.Uğraş vermediğiniz sevginizden karşılık beklemenizde ütopik olur.Sevgi ve saygı (ki saygının içi uzun uzadıya doldurula bilir) iki ayrılmaz ikilidir biri giderse ki bu giden saygıysa sevgi de bitmeye başlamıştır.


Beklentisi kalmamış bir insan olmaya doğru ilerliyorum.Belki de olması gereken de buydu bilemiyorum.İnsanların beni sevmesini ummak gibi bile derdim kalmadı artık.Ben Elif olarak hayatımı yaşarım, elimden geldiğince samimiyetimi korurum ve parçalamam kendimi beni anlamaları için...Sevdiğim kişilere de zaten ilk başlarda derim benimle ilgili şüpheleriniz,sorunlarınız olursa çekinmeden gelip bana söyleyin çünkü arkamdan söylemeniz beni zerre kadar ilgilendirmez yüzüme söylerseniz en azından hatam varsa düzeltebilirim.Dediğim gibi bunu da sadece sevdiğim/değerverdiğim kişilere söylerim onların dışındakilerin çok da umurumda olmaz düşünceleri..Demek ki ben o kadar da iyi biri olamamışım hala..!


Bunun üzerine ''insanları sevmeliyiz ne olursa olsun sevmeliyiz.''tarzında nasihatler edenler de çıkabilir.Ama hep diyorum ben dünyadaki tüm insanları sığdırabileceğim bir yüreğe sahip değilim, olamıyorum.Yaratanı seviyorum,yaratılanı da seviyorum ama sevgim sadece Rabbimin yaratmasından kaynaklı..Sonrası kişilere kalmış, sevilmek ya da sevilmemek..Zaten ben sevsem ne olur sevmesem ne olur burası da bir gerçek..!İnsanlar tarafından kötü olarak anılmadığım sürece benim açımdan sorun yoktur.Sevilme kaygım olmadı hiç, olmasın da inşaallah..Tek 'gayem' var, inşaallah o uğurda da hata yapmamak için zaten elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum...Rabbim utandırmasın bu konuda..Çünkü ben biliyorum ki insanları memnun etmek dünyanın en zor şeyi.Ve ben de tembel biriyim! Düşünsenize bir kere Rabbim bile memnun edemiyor insanları (haşa)Saymaya kalktığımızda ömrümüzün yetmeyeceği nimetler Cennetindeyiz ve sevilerek Yaratılmışız ama hala şikayetlerimiz var.Yanlış mıyım? Rabbimin bize verdiği vermediği her şeyden şikayet eden bir insanlık değil miyiz? Bİr konuda şükür ederken öbür konuda vır vır vır şikayet ediyoruz....


Neyse kafam karışık sanırım onun için bir çok konuyu bir anda anlatmaya çalışarak kafanı dağıtmaya çalışıyorum.Gidip biraz kitap okuyayım bari..En azından faydalı bir iş yapmış olurum..Sizi mutlu ,huzurlu ,bilinçli günler diliyorum...


Not:Resim netten alıntıdır...Ve bir de yazıyı sadece yazıp yayımladım hatalar var mı diye bakmadım.

Yorumlar

Profösör dedi ki…
Allah için sevmek, Allah için buğz etmek..
Pabuc dedi ki…
Haklısınız Hocam,
İnsan bencillikler ve samimiyetsiz sevgiler karşısında dilini tutamıyor işte :/
Adsız dedi ki…
Sevmek de zor sevilmekte ikisi de yorucu olabiliyor aslında..
Pabuc dedi ki…
SEviyorsanız hakkını vermelisiniz vermeye çalışmalısınız en azından ..değil mi :/

Teşekkürle ryorum için ve ziyaret için..
uzunincebiryol dedi ki…
İlk gençlik yıllarında sevmek ve sevilmek ayrı bir dertti bizler için. Sevilmek için yanar tutuşurduk aklımızca. Zamanla sevmenin derinliğini anladık, karşılıksız sevginin de. Anne baba olduk tekrar sevgiyi tattık evlat sevgisini. Gençken çevrenin olurunu almak, sevgisini kazanmak ne kadar önemliyse şimdi de Allah'ın olurunu almak önemli benim için. Doğru dersin sevgi, saygı varsa tam oluyor, saygı bittiyse ortada sevgi de kalmıyor o başka bir şey oluyor artık. Allahın sevgisi üstümüze olsun, Allah bizden razı olsun inşallah.
Pabuc dedi ki…
Zamanla insan ne kadar değişiyor değil mi..her yeni gün yeni şeyler öğrenip geliştiriyoruz kendimizi..kelimelere duygulara yüklediğimiz anlamlarda değişiyor doğal olarak..

yorum için teşekkürler var olunuz her daim huzurla..

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mektubum Var!

   Yine  yıllar  öncesine  geri   dönüp bi anımı yazacam annemin de  bu yazımı okuyacağını bile bile:) Hoş belki de bunca zaman sonra annem bile unutmuştur  bu olayı ,onun için ona da bi hatırlatma olur:))    Lise yıllarıyla ilgili bir yazım vardı hatırlayanlar olur aranızda işte yine aynı dönem içirisinde ben böyle aklım bir karış havada evden okula ,okuldan eve gidip gelirken gözüm bişey görmezken evdeki aile cemaatinden kopup aklımı fikrimi bir  kişiye odaklamışken farkedememişim hal ve hareketlerimdeki (sanırsam olumsuz) değişiklikleri...Odamdan çıkmamalar ,gizli telefonlar , herşeyin ben bilirim havaları ve beni sevenlere karşı ukala davranışlar almış başını gitmiş (hala hatırlamıyorum o derece kendimde olmama hali yani:)  her zaman derim aşk başa gelince akıl yıllık izne çıkar bu doğaldır:P) Benimle iletişim kurmaya çalışan anneme artık nasıl davrandıysam kadıncağızın demekki canına tak etmiş ki  sitem edeceğine ve didişeceğine  bana 4 sayfalık mektup yazmış ve defterimin için

Bir Bakar mısınız?

Bu bir kamuoyu yoklamasıdır ;) Blog yazılarını ara sıra ya da sürekli okuyan kaç kişi olduğunu merak ediyorum.Tamam farkındayım çok meraklıyım ama her şeyin temelinde merak yok mudur ;) Yazma konusunda kabiliyetli değilim malum ama bu yazmayı sevmememi gerektirmez dimi yani ;) Seviyorum yazmayı,okumayı uf bir de konuşmayı :) Neyse konu kim vurduya gitmesin lütfen sayfamı tıklayan herkes cevaplasın sorumu.Blog yazılarımı okuyor musunuz, okumuyorsanız blogumu neden açıyorsunuz kaardeşim? :)) 500'e yakın blogu izlemeye almışım bir o kadarı da benim blogumu izliyor görünüyor.Kaç kişinin gerçekten yazılarımı takip ettiğini merak ediyorum. . Yorum yazmadan geçmeyiniz kırılırım bilesiniz ;)

Gereksiz Bilgi ;) Bakalım Kim Ne Burcu !!!

  Tamam ya ne kızıyorsunuz bu kadar meraklıyım diye ;) Dünkü postla bi tezat oluşturmuş olabilir bu post ama merak işte..Yazacak konum kalmadığı için değil :) Sakın aklınıza öyle bişey gelmesin...Ben, herkes kendi özelliklerini (birileri uydurup yazmış) öğrensin diye böyle bişey yaptım..!! ;) Okuyun bakalım ''Aynı ben, aynı ben !'' diyecek misiniz ? :) ASLAN ERKEK:   Yufka yüreklidirler. O canı pahasına bile dişisini korur. Karizmatiktir. Kelimenin tam anlamıyla ''dişi''lerden hoşlanırlar. Aslanlar evlerine, ailelerine çok bağlı tiplerdir fakat bir gözleri de hep dışarıdadır. Eşlerinin çalışmayıp evde oturmasını isterler. Onlar sanki baba olmak için yaratılmışlardır ASLAN KADIN: Her zaman bakımlı, zarif, dikkatlidirler. Çok pratik, işlevsel bir zekaya sahiptirler. Gece hayatını severler. Yaşam zevkleri pahalı olur. Kendisine olan güveni son derece gelişmiştir. Özgürlüklerine düşkündürler. Erken çocuk sahibi olmaya pek yanaşmazlar. YENGEÇ ERKEK