Sevgi konusu hep sıkıntıları da içinde barındırmış bir kavram.Yaşam içinde her duygu içinde olumlu olumsuz ayrıntıları barındırıyor zaten.Sevmek mi kolay sevilmek mi;sevmek mi önemli olan sevilmek mi? Bunların cevabı da kişiden kişiye değişir durur.
Bana soracak olursanız zaten iyiliği yüreğinizde barındıran kişilerdenseniz sevmek çok da zor bir şey değil.Zor olan her durumda her haliyle sevebilmek.Zaten bir kere sevdiyseniz kusurları da ya görmemezliğe geliyorsunuz ya da hiç görmüyorsunuz.Bu bir nimet mi hata mı orası da tartışılır !
Sevilmek kolay değildir muhakkak ama iyi numara yapabiliyorsanız nefsinizi sadece şımartmak için bir şeyler peşindeyseniz sevilmek konusunda zorluk çekmezsiniz..!İnsanların hep oluruna konuşursunuz, sık sık methedersiniz, menfaatleri icabı yardımcı olabilirsiniz gibi konularda samimi olmasanız bile sevilme ihtimaliniz hep var olur.Gerçekliği olmasa da kandırabildiğiniz ölçüde sevilebilirsiniz...
Sevgi biter mi peki? Bana göre biter..! Sevgi beslenmezse solar solunca da tekrar canlanması ya çok uzun zaman alır ya da kurur gider...Lafta kalan ''sevgi''ler gerçek sevgi değildir.Sevgi;anlayış,saygı,empati,dostluk,samimiyet,sabır,empati,benlikten sıyrılmalarla ayakta tutulmalıdır.Uğraş vermediğiniz sevginizden karşılık beklemenizde ütopik olur.Sevgi ve saygı (ki saygının içi uzun uzadıya doldurula bilir) iki ayrılmaz ikilidir biri giderse ki bu giden saygıysa sevgi de bitmeye başlamıştır.
Beklentisi kalmamış bir insan olmaya doğru ilerliyorum.Belki de olması gereken de buydu bilemiyorum.İnsanların beni sevmesini ummak gibi bile derdim kalmadı artık.Ben Elif olarak hayatımı yaşarım, elimden geldiğince samimiyetimi korurum ve parçalamam kendimi beni anlamaları için...Sevdiğim kişilere de zaten ilk başlarda derim benimle ilgili şüpheleriniz,sorunlarınız olursa çekinmeden gelip bana söyleyin çünkü arkamdan söylemeniz beni zerre kadar ilgilendirmez yüzüme söylerseniz en azından hatam varsa düzeltebilirim.Dediğim gibi bunu da sadece sevdiğim/değerverdiğim kişilere söylerim onların dışındakilerin çok da umurumda olmaz düşünceleri..Demek ki ben o kadar da iyi biri olamamışım hala..!
Bunun üzerine ''insanları sevmeliyiz ne olursa olsun sevmeliyiz.''tarzında nasihatler edenler de çıkabilir.Ama hep diyorum ben dünyadaki tüm insanları sığdırabileceğim bir yüreğe sahip değilim, olamıyorum.Yaratanı seviyorum,yaratılanı da seviyorum ama sevgim sadece Rabbimin yaratmasından kaynaklı..Sonrası kişilere kalmış, sevilmek ya da sevilmemek..Zaten ben sevsem ne olur sevmesem ne olur burası da bir gerçek..!İnsanlar tarafından kötü olarak anılmadığım sürece benim açımdan sorun yoktur.Sevilme kaygım olmadı hiç, olmasın da inşaallah..Tek 'gayem' var, inşaallah o uğurda da hata yapmamak için zaten elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum...Rabbim utandırmasın bu konuda..Çünkü ben biliyorum ki insanları memnun etmek dünyanın en zor şeyi.Ve ben de tembel biriyim! Düşünsenize bir kere Rabbim bile memnun edemiyor insanları (haşa)Saymaya kalktığımızda ömrümüzün yetmeyeceği nimetler Cennetindeyiz ve sevilerek Yaratılmışız ama hala şikayetlerimiz var.Yanlış mıyım? Rabbimin bize verdiği vermediği her şeyden şikayet eden bir insanlık değil miyiz? Bİr konuda şükür ederken öbür konuda vır vır vır şikayet ediyoruz....
Neyse kafam karışık sanırım onun için bir çok konuyu bir anda anlatmaya çalışarak kafanı dağıtmaya çalışıyorum.Gidip biraz kitap okuyayım bari..En azından faydalı bir iş yapmış olurum..Sizi mutlu ,huzurlu ,bilinçli günler diliyorum...
Not:Resim netten alıntıdır...Ve bir de yazıyı sadece yazıp yayımladım hatalar var mı diye bakmadım.
Bana soracak olursanız zaten iyiliği yüreğinizde barındıran kişilerdenseniz sevmek çok da zor bir şey değil.Zor olan her durumda her haliyle sevebilmek.Zaten bir kere sevdiyseniz kusurları da ya görmemezliğe geliyorsunuz ya da hiç görmüyorsunuz.Bu bir nimet mi hata mı orası da tartışılır !
Sevilmek kolay değildir muhakkak ama iyi numara yapabiliyorsanız nefsinizi sadece şımartmak için bir şeyler peşindeyseniz sevilmek konusunda zorluk çekmezsiniz..!İnsanların hep oluruna konuşursunuz, sık sık methedersiniz, menfaatleri icabı yardımcı olabilirsiniz gibi konularda samimi olmasanız bile sevilme ihtimaliniz hep var olur.Gerçekliği olmasa da kandırabildiğiniz ölçüde sevilebilirsiniz...
Sevgi biter mi peki? Bana göre biter..! Sevgi beslenmezse solar solunca da tekrar canlanması ya çok uzun zaman alır ya da kurur gider...Lafta kalan ''sevgi''ler gerçek sevgi değildir.Sevgi;anlayış,saygı,empati,dostluk,samimiyet,sabır,empati,benlikten sıyrılmalarla ayakta tutulmalıdır.Uğraş vermediğiniz sevginizden karşılık beklemenizde ütopik olur.Sevgi ve saygı (ki saygının içi uzun uzadıya doldurula bilir) iki ayrılmaz ikilidir biri giderse ki bu giden saygıysa sevgi de bitmeye başlamıştır.
Beklentisi kalmamış bir insan olmaya doğru ilerliyorum.Belki de olması gereken de buydu bilemiyorum.İnsanların beni sevmesini ummak gibi bile derdim kalmadı artık.Ben Elif olarak hayatımı yaşarım, elimden geldiğince samimiyetimi korurum ve parçalamam kendimi beni anlamaları için...Sevdiğim kişilere de zaten ilk başlarda derim benimle ilgili şüpheleriniz,sorunlarınız olursa çekinmeden gelip bana söyleyin çünkü arkamdan söylemeniz beni zerre kadar ilgilendirmez yüzüme söylerseniz en azından hatam varsa düzeltebilirim.Dediğim gibi bunu da sadece sevdiğim/değerverdiğim kişilere söylerim onların dışındakilerin çok da umurumda olmaz düşünceleri..Demek ki ben o kadar da iyi biri olamamışım hala..!
Bunun üzerine ''insanları sevmeliyiz ne olursa olsun sevmeliyiz.''tarzında nasihatler edenler de çıkabilir.Ama hep diyorum ben dünyadaki tüm insanları sığdırabileceğim bir yüreğe sahip değilim, olamıyorum.Yaratanı seviyorum,yaratılanı da seviyorum ama sevgim sadece Rabbimin yaratmasından kaynaklı..Sonrası kişilere kalmış, sevilmek ya da sevilmemek..Zaten ben sevsem ne olur sevmesem ne olur burası da bir gerçek..!İnsanlar tarafından kötü olarak anılmadığım sürece benim açımdan sorun yoktur.Sevilme kaygım olmadı hiç, olmasın da inşaallah..Tek 'gayem' var, inşaallah o uğurda da hata yapmamak için zaten elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum...Rabbim utandırmasın bu konuda..Çünkü ben biliyorum ki insanları memnun etmek dünyanın en zor şeyi.Ve ben de tembel biriyim! Düşünsenize bir kere Rabbim bile memnun edemiyor insanları (haşa)Saymaya kalktığımızda ömrümüzün yetmeyeceği nimetler Cennetindeyiz ve sevilerek Yaratılmışız ama hala şikayetlerimiz var.Yanlış mıyım? Rabbimin bize verdiği vermediği her şeyden şikayet eden bir insanlık değil miyiz? Bİr konuda şükür ederken öbür konuda vır vır vır şikayet ediyoruz....
Neyse kafam karışık sanırım onun için bir çok konuyu bir anda anlatmaya çalışarak kafanı dağıtmaya çalışıyorum.Gidip biraz kitap okuyayım bari..En azından faydalı bir iş yapmış olurum..Sizi mutlu ,huzurlu ,bilinçli günler diliyorum...
Not:Resim netten alıntıdır...Ve bir de yazıyı sadece yazıp yayımladım hatalar var mı diye bakmadım.
Yorumlar
İnsan bencillikler ve samimiyetsiz sevgiler karşısında dilini tutamıyor işte :/
Teşekkürle ryorum için ve ziyaret için..
yorum için teşekkürler var olunuz her daim huzurla..