Espri yapmayı severim (yapabildiğim kadarıyla) ve esprili insanları da severim.Yerinde espriler hoştur.Ve her ne kadar her ortamda kendiniz gibi olmaya çalışsanız da her kişiye aynı yakınlıkta olmadığınız için farklı seviyededir sohbetleriniz ve şakalarınız da.İlk girdiğiniz ortamdaki herkesle kırk yıllık ahbap gibi olamazsınız(belki bir ya da 2 kişiyle olabilirsiniz ama bütün toplulukla olamazsınız)Siz olsanız bile onlar sizi o şekilde algılamayabiliyor, bu da çok doğal bir durum.
İlk tanıştığınız bir toplumda sohbete kendinizden bir şeyler katarsınız ama mesafe olur yinede.10-15 yıllık arkadaşlarınızla yaptığınız sohbet şeklinde olmaz/olmamalıdır konuşmalarınız.10 yıl ve üstü arkadaş/dostlarınızla artık bir birinizi tanıyorsunuzdur eksileriniz ve artılarınızla birbirinizi kabullenmişsinizdir aynı şeyi samimiyetiniz olmayan kişilere yapmamalısınız en azından ben öyle düşünüyorum.
Anlayamadığım davranışlardan biri de arama belli ( olması gereken) bir seviye koyduğum kişilerin bana aşırı samimi davranmasıdır.Ben önce insanları gözlemlerim ve bakarım anlaşabileceğim biriyse sohbetlerime devam ederim ya arkadaş olurum ya da belli seviyede sadece sohbetlerle devam ederim..Ya da uzak durmamın benim için daha hayırlı olacağını düşünüyorsam uzak durmayı tercih ederim.Bu bir seçimdir.
Manevi olarak bana zararı olacak kişilerden uzak durup bilgi ve insanlık adına bir şeyler alabileceğim kişilere yakın olmayı tercih etmek benim seçimimdir.Onun için arama seviye koymayı tercih ettiğim kişilerin bana olur olmaz espriler yapmaları da pek hoşuma gitmez.Yanlış mıyım bilmiyorum sadece bir insanın dostlarına karşı esprileriyle herhangi birine karşı esprileri farklıdır -tıpkı sohbetleri gibi-diye düşünüyorum.Ben öyleyim en azından.Şakayı severim ama boyutu samimiyetimle alakalıdır.
Yeri , zamanı ve kimlere karşı olduğu önemlidir.Hayatıma yeni girmiş (hatta girmemiş kapısında olan)biri bana olur olmaz espriler yapmasın, istemiyorum üstüne üstlük hadsizliklerinede çoğu zaman kızıyorum.Bir dur bir tanı beni ya da bir bak bakalım ben seninle bu derece şaka yapacak kadar yakın olmak istiyor muyum ? Böyle insanlar bir adım ötesinde benim her şeyime karışmaya da kalkıyor ne hikmetse.Şaka yollu, fikir beyan ediyorum ayaklarına yatmalar falan...Yine de fazla tepki vermiyorum (terlik/ayakkabı hala ayağımda duruyor mesela bu durumlarda;) )sadece bu tip kişilerden (nasıl diyor siz beyaz Türkler ,elektrik alamadığım kişilerden )uzak durmaya çalışıyorum..En iyisi bu...
Not:Buna benzer bir durum yaşadığım için kaleme aldım yazıyı ..Yani reelimi buraya yansıttım kısacası..İyi de oldu rahatladım ;) Ve Resim alıntıdır biline
İlk tanıştığınız bir toplumda sohbete kendinizden bir şeyler katarsınız ama mesafe olur yinede.10-15 yıllık arkadaşlarınızla yaptığınız sohbet şeklinde olmaz/olmamalıdır konuşmalarınız.10 yıl ve üstü arkadaş/dostlarınızla artık bir birinizi tanıyorsunuzdur eksileriniz ve artılarınızla birbirinizi kabullenmişsinizdir aynı şeyi samimiyetiniz olmayan kişilere yapmamalısınız en azından ben öyle düşünüyorum.
Anlayamadığım davranışlardan biri de arama belli ( olması gereken) bir seviye koyduğum kişilerin bana aşırı samimi davranmasıdır.Ben önce insanları gözlemlerim ve bakarım anlaşabileceğim biriyse sohbetlerime devam ederim ya arkadaş olurum ya da belli seviyede sadece sohbetlerle devam ederim..Ya da uzak durmamın benim için daha hayırlı olacağını düşünüyorsam uzak durmayı tercih ederim.Bu bir seçimdir.
Manevi olarak bana zararı olacak kişilerden uzak durup bilgi ve insanlık adına bir şeyler alabileceğim kişilere yakın olmayı tercih etmek benim seçimimdir.Onun için arama seviye koymayı tercih ettiğim kişilerin bana olur olmaz espriler yapmaları da pek hoşuma gitmez.Yanlış mıyım bilmiyorum sadece bir insanın dostlarına karşı esprileriyle herhangi birine karşı esprileri farklıdır -tıpkı sohbetleri gibi-diye düşünüyorum.Ben öyleyim en azından.Şakayı severim ama boyutu samimiyetimle alakalıdır.
Yeri , zamanı ve kimlere karşı olduğu önemlidir.Hayatıma yeni girmiş (hatta girmemiş kapısında olan)biri bana olur olmaz espriler yapmasın, istemiyorum üstüne üstlük hadsizliklerinede çoğu zaman kızıyorum.Bir dur bir tanı beni ya da bir bak bakalım ben seninle bu derece şaka yapacak kadar yakın olmak istiyor muyum ? Böyle insanlar bir adım ötesinde benim her şeyime karışmaya da kalkıyor ne hikmetse.Şaka yollu, fikir beyan ediyorum ayaklarına yatmalar falan...Yine de fazla tepki vermiyorum (terlik/ayakkabı hala ayağımda duruyor mesela bu durumlarda;) )sadece bu tip kişilerden (nasıl diyor siz beyaz Türkler ,elektrik alamadığım kişilerden )uzak durmaya çalışıyorum..En iyisi bu...
Not:Buna benzer bir durum yaşadığım için kaleme aldım yazıyı ..Yani reelimi buraya yansıttım kısacası..İyi de oldu rahatladım ;) Ve Resim alıntıdır biline
Yorumlar
Sen seni bil sen seni
Sen seni bilmezsen patlatırlar enseni :)
her zamanki gibi oldukça nazik yaklaşmışsın sinirlerini zıplatanlara
böyle yalap şalap muhabbeti seven sulu şakalar yapanlar sen ne dersen de duymayıp inatla devam edenler kısaca;
cıvık insanlar cıvık diyorduk biz türkler dimi :))
Saygılarla kardeşim...
Mutlak doğru yolda olayım da varsın kimse beni sevmesin beğenmesin..Zerre kadar yaranmaya çalışmak istemiyorum insanları çünkü 100 iyiliğinizden sonra 1 hata yaptığınızda sadece onu konuşuyor herkes ;)
/GÖK_TÜRK;
güzel bir özlü sözmüş :))
/cecil,
hemşo arada yazıları sadeleştirmek gerekiyor :)) Şakayı cidden seviyorum ama insanların(bazılarının)sanki 40 yıllık(ki 40 yıl olması imkansız ama) dosttummuş gibi şakalar yapmaları hoşuma gitmiyor..Gıcık bir durum ya :)
/Kalemzade,
inanın bana insan belli yaştan sonra samimiyetle,sululuğu,ya da iyi niyetle densizliği çok iyi ayırabiliyor..Her tanımadığım için geçerli değildi benim bu yazdıklarım.Ara ara çıkıyor bu tür insanlar ve ben bu kişilerin iyi niyetli olmadıklarını sözlerinden şakalarından anlıyorum ..Yoksa neden kızayım ki deli miyim ben :) Susma konusuna gelince inanın ben de öyle yapıyorum anlasınlar karşı taraf iletişime kapalı diye ama işte bazen anlamıyorlar...Ben de onlara söylemektense burada yazıp atıyorum bu stresi üzerimden...
/Profösör,
Kesinlikle Hocam.Tabiki her ortamda kendimiz olmalıyız ama insan yeni tanıdığı birinin yanında dostlarının yanında olduğu gibi de olamıyor..Konuşmaları davranışları da farklı oluyor olmalı da diye düşünüyorum...
Bence kasılmamalı, korkmamalı samimiyetten. Güvenden bahsetmiyorum ama insanlar bence samimi olmak için birbirlerine çok da mesafeli yaklaşarak zamana bırakmamalı hiç bir duygusunu. Eğer resmi bir yerde değilsek sizli bizli konuşmanın bile anlamı yok.
Hayat yaşamak için ve bu hayat yalnız yaşanmayacak kadar kısa. Dost olmayacaksak da samimi olmayı becermeliyiz. Ne kaybederizki... ?
evet sonuçta kimse herkesle samimi olmak zorunda değil ..kafamızın uyduğu var uymadığı var daha tanımadan kanka ayaklarına yatmak anlamsız oluyor :)
/yüreğimdeki yağmurlar,
yapacak bir şey yok sınıra dayanana kadar susacaz sınıra dayandığında ise ikaz etmek lazım..
/Volkan DENİZ,
yorumunuzu görünce ''aaa ne hoş yine anlaşılmışım ama yanlış anlaşılmışım''dedim iyi oldu!
antisosyal değilim öyle bir ortamda da hiç bulunmadım benim tek isteğim; istemediğim insanların bana kanka muhabbeti yapmamaları..Çünkü bazı insanların samimiyetleri(!) bana samimi gelmiyor siz buna 6.his de diyebilirsiniz...Öyle insanlarla sonradan sorun yaşamaktansa başta mesafe koyarım kafam da rahat olur çenemde ..Dediğim gibi bu bir seçimdir herkes böyle olmalı diye bir genelleme yapmadım...
Ve dost ya da arkadaş değilsem samimi olmak istemem...Dürüst olurum ama samimiyet benim açımdan daha farklı bir şeydir...Bazıları samimiyeti kullanabiliyor ben de buna izin vermek istemem :)Seçim işte...Her zaman derim ben tüm insanları yüreğime alacak kadar yüce gönüllü biri olmadım hiç ..!
Anti sosyalsın demedim ki hiç kimseye. İnsanlara haddini bildirmek adına içimize kapandık ya da yalnız kaldık manasındaydı söylediğim :)
Aslında bir kadın ve bir erkek bu konuyu tartışmamalı galiba. Çok haklısın çünkü belki sana sahte samimiyetle yaklaşmak isteyenler olabilir ama bana biraz zor :)E ne de olsa bayanlardan beklentisini hiç kaybetmeyen bir erkek egemen toplumdayız ne de olsa..
Yani sen samimi olmamakta haklısın. Bak arada bir de olsa hak da verebiliyorum :)
Her defasında bilinçli ya da bilinçsiz yapılan koca koca gaflar beni çok rahatsız etmeye başladı ama susma hakkımı kullanmakta kararlıyım zira adımın muhalefet eLife çıkmasını istemiyorum reelde de ;)