Pabucun Düşünce Dünyası

Keşke çocuk masumiyetine yakın kalabilsek ! Not:Bu melek, benim adaş yeğenim... Ben Elif ,Allah'ın yarattığı kullarından herhangi biri..Sayılamayacak kadar çok nimetle donatılmış dünyaya gönderilmiş milyarlarca kuldan biri.Sürekli sorgulayan, okumaya çalışan ,düşünen ve insana verilen en güzel gücü (sevmeyi) kullanmaya çalışan sıradan biri...Hayatı da ,yaşamını da ,geliş nedenini de ,davranışlarını da irdeleyen gördüğünü/hissettiğini bir de aklıyla perçinleyip kalbine işleme yolunda bir garip insan... ''Mutluluk''kelimesinin an da olduğunu düşünen ve sonsuz mutluluğun bu handa olmayacağının farkında olan, korkak bir insan...Kendisine verilenlerden hoşnut ve duacı,yarınını da Rabbine havale etmiş biri...Kiminin anlamadığı, kiminin anlamak için adım bile atmadığı, kiminin çok sevdiği kimininse bir türlü sevemediği ;her türlü duyguyu bünyesinde barındıran ve içlerinden iyi olanları kullanarak kuvvetlendirmeye çalışan, tembel, beceriksiz,daha çok kendini tanımaya ...

Son 10 gündür haberler bildiğiniz arap saçı (Aslında Bob Marley saçı desem daha doğru olur) şeklinde devam ediyor.Aslında sürekli aynı şeyler dönüyor da sadece figüranlar ve mekanlar değişiyor gibi geliyor bana bazen! Birileri ceplerine fazla gelen paracıklarını ayakkabı kutularına sığdırmaya çalışıyor, kimileri akla hayale gelmez bedduaları sözlü sınava çalışmış gibi kamera karşısnda listeliyor. Ben bunların anelizini yapacak değilim;  izliyorum sessizce ve diyorum daha neler görüp duyacağız güzel ülkemde diyerek.Üçkağıtçılık  siyasete yeni girmiş bir şey değil ki şaşırayım(şimdiye kadar ne paralar geldi geçti gözlerimizin önünden, ne bankalar dortumlandı yılan sessizliği/sinsiliğiyle) hepimiz biliyoruz.Onun için şimdi olanlara da pek şaşırdığımı söyleyemeyeceğim. Bir yandan kendi insanına itinayla beddua eden bir cemaat lideri var buna da hiç şaşırmadım( yani beddua etmesine tabi ki şaşırdım hatta şok oldum ama bu duruma gelmesine şaşırmadım) çünkü dünya da bir illet v...

Cahil biri olduğum için mi bilmem yapılan şeyler karşısında aklıma ''kal''geliyor.Ya her bi şeyleri bildiğimizi söylüyoruz ama bir birimize saygıya sıra gelince hepimiz panter kesiliyoruz.Ben pantek kadar kuvvetli olmadığım için her hangi bir saldırıda(!) tavşan gibi kaçmayı seçiyorum o ayrı konu...Biri bizim düşüncemize uymayan tek cümle söylediğinde sonraki hiç bir cümlesini dinlemiyoruz bile! Ya bi dur bi dinle belki devamında farklı şeyler söyleyecek;yoooo olmaz biz önce bir sövelim/söylenelim de o sonradan ne derse desin biz duymasak da olur ! kafasındayız hepimiz...................................................... Aynı kitabı okuyoruz, hepimiz farklı pencerelerden bakıyoruz buna görede sorularımızı soruyoruz ya da fikirlerimizi söylüyoruz (ki çok doğal bir durum bu) anında tepkiler alıyoruz.İyi de kardeşim Allah ''akıl''vermiş kullanalım diye .Soru sormak da akıl kullanmanın bir şekli değil mi ,niye celalleniyorsun ki ? Hepimiz bir birimiz gibi...

Bu kadar bilmişin,mükemmelin içinde ben nerden bileceğim doğru/ları ! ...bırakayım onlar benim için de düşünsünler; nasılsa onlar kusursuz elbet bir hataları olmaz ! 

Ahkam kesmek, oturduğun yerden atıp tutmak ne güzel di mi ! Biz insanlar ne kadar garibiz gerçekten; anlayabilene aşk olsun! İlk, çocukluğumda annem hastaneye kaldırıldığında bir akrabamızın haberi duyunca: ''Bana ne , benim işim var gidemem!'' demesiyle tanışmıştım bu lafla ''BANA NE!'' Haklıydı tabi o da, işi her şeyden önemliydi ihtiyaç anında acilen hastaneye kaldırılmış bir akrabasından da!... Kendine dokunana kadar her şey için ''Bana ne !'' sözünü kullanma lüksüne sahip insan evladı ,diyecek söz yok ! Özgürlük var, herkes yüreğinin seçtiği kadar özgürlüğünü istediği yerde istediği an da kullanabilir tabi DE nasıl olur da kendini ilgilendiren konulara ''Bana ne !'' diyebilirken ,kendini zerre kadar ilgilendirmeyen konulara ''Bana ne !'' diyemez insanlar işte ben bunu anlamıyorum. Yan komşusunun (illa binasında olmak zorunda değil) sıkıntıları için ''Bana ne !'' diyebilirken b...

  -Ne kadar iyi birisin !  -Teşekkürler de ben iyi biri değilim. Çok fazla kimseyle iletişim halinde olmadığım için çok fazla kişiye iyilik de yapamıyorum ! Sevdiklerimin yanına sık sık gidemiyorum ! İhtiyaç sahiplerini hissedemiyor göremiyorum! Etrafımdaki riyakarlıkları söyleyemiyorum! Ezilenlerin sesi olamıyorum! İbadetlerimi tam olarak yapamıyorum! Her gün 5 vakit söz verdiğim halde sürekli hatalara devam ediyorum! Kendini beğenmiş ve başkalarını küçümser davranışlarda bulunanlara karşı mülayim olamıyorum sert duruyorum! Çağırılan her ortama gidemiyorum işin garibi çoğuna gitmek bile istemiyorum! Çok fazla sevilmekten bile korkuyorum! Yanlış şeyler söyleyebilirim korkusu taşıdığım halde yine de çok konuşuyorum! Aç insanları hep yemekten sonra hatırlıyorum ! Ev eşyalarına para ayırabilirken yetimler için kimsesizler,zor da olanlar için para ayıramıyorum! Elimdeki telefonu yeni modeliyle değiştirmek isteğimin yarısını yoksul insanlara nasıl yardımcı olabilirim...

İnsanlıktan,ilimden,gelişmişlikten bahseden; başkalarının eksikliklerinden dem vuran ,islamın yanlış yaşandığı şikayetini yapan kültürlü insanlar tanımışsınızdır sizler de tıpkı benim gibi...Sohbetleri hoş, bilgileri çok, bildiğini belli eden okumuş yazmış kişiler... Kendi fikirlerine karşı bir tek şey söylediğinizde, tabularına laf ettiğinizde kişilikleri, üslupları değişen değerli(!) kişiler...Kendi gibi düşünenlere, kendi gibi zeki(!)lere saygısı sonsuzken kendi gibi olmayan/düşünmeyen/yaşamayanlara karşı farklı kişiliğe bürünen değerli(!) kişiler...Sizleri cahillikle suçlarken kendi de ilim adına bir adım atamamış kültürlü(!) ,değerli(!) kişiler...En ufak yanlışta genellemeye gidip doğru yaşamaya çalışanları da karalayabilen, bilir kişi görünen ama düşünemeyen ,değerli(!) kişiler...Doğruları savunurken , olması gerekeni basbas bağırırken kendileri doğru olma adına örnek olamayan değerli(!) kişiler...Siz deyin ''kültürlü'' ben diyeyim ''kendine bile ikiy...

Yani yokluğunda hüzünle tanışmak Onunla gülümseyişleri, seslenişlerini hatırlayıp  uzaklara dalmak mı? Söyleyemediklerin için bile keşkeler deyip, Daha çok paylaşsaydım deyip üzülmek mi? Hissettiklerini de sana hissettirdikerini de hatırlayıp Hep o anlara dönmek mi? İç sesinin mırıltılarıyla Onunla olduğun dakikalara hasret kalmak mı? Sessizliğinden bile ne demek istediğini Zerresine kadar hissetmek mi? Özlemek,evet hissetmek, Onu görene kadar günün hafta,haftanın ay gibi geçmesi mi ? Özlemek, yüreğinde hissetmek Ve özlendiğini de bilmek mi!...