insan neyden emin olabilir ?
Şimdiki an için konuşacak olursak emin olabileceğimiz tek şey kendi duygularımız/düşüncelerimiz olur ki bunun bile sonrası için garantimiz yoktur.Her şey gibi duygu ve düşünceler de değişkendir.İster istemez değişir dururlar.Çok sevdiğiniz /savunduğunuz bir şeyin yarın yanlış olduğunu görür fikrinizi değiştirirsiniz.Nefret ettiğinizi söylediğiniz birini yarın seversiniz ve buna şaşar kalırsınız.Hayat enteresan büyük konuşmamak gerekir bunu da kulağa küpe yapmak lazım (bu kulağı delik olmayan benim için de özellikle geçerli)değişimin her zaman diri olduğu bir yaşam içindeyiz konuşurken kesin çizgilerle konuşmamak lazım.
Gerçi sev(e)mediğimi söylediğim kişileri tüm çabama rağmen sevememişimdir ama yine de ne olur ne olmaz diye beklerim atıp tutmadan önce.Şimdilerde çok fazla gözüme takılan tüm iyi niyetime rağmen sinirlerimi zıplatan biri var hayatımın kıyısında köşesinde.Tam ''Tamam ya sanırım iyi niyetli bu kişi,sözleri hinlik/cinlik içermiyor''diyorum yine öyle bir densizlik yapıyor ki aklım allak bullak oluyor keçilerim anında tepeme çıkıveriyor.Ama korkmayın öyle anında tepki vermiyorum vermiş olsam o kişi suratının ortasında ''Ya Rabbi şükür tükürüğü''görebilir.Ama ne büyük nimet ki ben sabırlıyım da bir şey demiyorum (!)
Sabır birilerine karşı yapılmalı mı bu konuda kafam karışık.Ne diye başkalarının saçmalıklarını/densizlikleri/saygısızlıklarına sabretmeliyiz ki ? Biz sabredince o değişecek mi ? Ben değişenini görmedim gören varsa buyursun örnek versin...Bazı insanlara sabrettiğiniz zaman onlar kendilerini hep doğru görmeye başlıyor bir de ! Bazı insanlara hatalarını söyleseniz de değişmiyorlar o da ayrı bir konu.Değişim insanın içinde olmalı,hatalarında sabit kalmak isteyen birini istediğiniz kadar uyarın ya da ona sabretmeyi deneyin değişmiyor değişmiyor değişmiyor.Siz sabrınızla o da hatalarıyla/yanlışlarıyla kalıyor!
Kolay kolay uğrumda olmayan işlere karışmayı sevmem.Konu benim etrafımda dönüyorsa da birilerinin çıkıp benim adıma konuşmasını SEVMİYORUM.Allah'a şükür karşımdakilere verecek cevabı olan biriyim,kimsenin benimle ilgili konulardan pirim yapıp kendini göstermeye(!) çalışmasına katlanamıyorum.Hele benim adıma konuşulmasına hiç katlanamam.Bir de düşüncelerimi kesin bir dille ifade etmişsem hala bana aynı sorularla gelinmesinden de nefret ederim.Ve bir süre sonra o insanları ciddiye almamaya başlarım.Fena sıkılırım ve bunu belli de ederim,karşımdaki kim olursa olsun...
Israrı da sevmiyorum hiç bir konuda..Üstelik bir şey istemediğinizi en uygun ve anlaşılır dille ifade ettiğiniz halde ısrar olursa deli olurum (giyerim beyaz gömleğimi dalarım karşımdakine ) İnsanın kendini ifade etmesi o kadar zor değil de karşısındaki(ler) tarafından anlaşılması (ve doğru anlaşılması) zor galiba.Çünkü herkes ne istiyorsa onu anlıyor ben bunu anladım mesela...
Hepimiz Türkçe konuşuyoruz ama bazıları bazılarını anlamamakta direniyor bunu hiç bir zaman anlamayacağım.Israrı da hiç anlamayacağım, anlayan varsa anlatsın pek tabi dinlerim...
Yorumlar
Bak etrafa şimdi herkes ya dinlemiyor; ya da anlamak istediği gibi anlıyor...
Yani durum epey çetrefilli :)
İnsanlar arasında binlerce problemin en tepesinde iletişimsizlik geliyor ya; buna neden olanlar da yine insanların kendileri ne yazık ki :)
Erdi ye bazı bazı kızıyorum ama oda güzel söz etmiş ve demişki durum epey çetrefilli :))ve ben denizde diyorki yaşam başlı başına bi tiyatro başarabilene ask olsun daha nediyem