Keşke!
Biri bana hiç bişey düşünmeden, hayatı sorgulamadan, bişeylere kızmadan bişeylere üzülmeden, hayalkırıklarımı hatırlamadan,gelecekle ilgili kaygı duymadan nasıl 1 saat geçirebileceğimi söylesin...Bi insanın böyle bir lüksü olabilir mi?...Keşke...
Yorumlar
***Çünkü bir yaşamınız daha yok ki.Oputopu bu.
Biz akıllarımızı yerinde tuttugumuz sürece hep sorular soracagız ve sorgulayacagız herşeyi...
Tevekkül gzzel bir yöntem ama ...güzel olurdu ben @bahar gelsin ,sıkıntılarımızdan 1 saat bile olsa uaklaşabilsek...
@İDEA,başka hayat yok bilincindeyim acısınıda tatlısını da sevmeye çalışıyorum hayatın ama kötü yanlarının olmadığı anı da merak etmiyor değilim :) yorum için tşk.
@Elif...den ,aceba bi ilaç varmıdır sadece 1 saat deli kalabileceiğim:)sonra aklımı geri isterim ben onsuz yapamam:)
@éLLa ,öyle biri varsa merakla beklemekteyiz:)
şaka bir yana dikkat çekmeye çalıştığın mesaj alınmıştır,yorum için tşk:)
Şakayı bir yana bırakırsak, ben böyle zamanlarda en iyi çareyi sürükleyici bir roman okumakla atlatıyorum. Ama öyle aşk meşk romanı olup da hayatın anlamını sorgulatacak şeylerden olmamalı. Bir macera ya da komedi tarzı bir şey. Bu tarzdaki filmleri de tavsiye ederim.
Yalnız o bir saatin sonunda "işte hayatımın bir saatini daha heba ettim!" geyiklerine de girmeyesin sakın :)
Tefekkür de iyidir. Hatta yukarıda saydıklarımdan çok daha iyidir kuşkusuz. Ama insanın arada bir kafayı dağıtması (balyoz olmadan elbette) iyi geliyor.
Aaa... Çenem düştü gene :) Sevgiler...
Sevgiler d.b.p
Hiçbir şey düşünmeden, hayatı sorgulamadan, bir şeylere kızmadan, bir şeylere üzülmeden, hayalkırıklarını hatırlamadan, gelecekle ilgili kaygı duymadan, nasıl 1 saat geçirilebilir.
Malzemeler;
Bir karton kutu, 1-2 sarı civciv ve 12-13 aylık bir bebek (kız ya da erkek farketmez)
Hazırlanışı;
Civcivler yere konarak, üstlerine karton kutu ters bir şekilde kapatılır. Sonra, özenle öpüp koklanılan bebek, kutunun yanına getirilerek, oturtulur.. Kutunun içinden gelen civciv seslerini merakla dinleyen bebek, size bakıp şaşkın gülümsemelerde bulunurken; bebeğe şefkatle gülümsenip "ne varmış orda acaba" diyerek merakı daha da arttırılmaya çalışılır..
Ve sonra; kutu yavaşça kaldırılarak, altından çıkan civcivlerin bir oraya bir buraya kaçışıp "cik cik"lemesiyle birlikte bebeğin yüzündeki şaşkınlık, sevinç çığlıkları, şaşırmışlık, elleriyle çırpınması, civcivleri çevresindeki herkese göstermeye çalışması ve daha sonra civcivlerin peşinden emeklemesi mutlulukla izlenir..
O ânlar ömre bedeldir.. 1 saati de size yeter, zannedersem..
-mka-
Yaradana dua ederek belki bir nebze bu dünyadan uzaklaşabiliriz
@NİRvAnA ,dua etmek insanı rahatlaytıyor ama uzaklaştırmaktan çok hatırlamaya neden oluyo...tabi bu hatırlayışla faniliğide yanında hatırlayış....yorum için tşk
tevafuken buldum blogunuzu ve yine tevafuken bu yazınızı gördüm aslında resmi görünce açmıştım :D
resme yazıyı ben yazzmıştım çok yıllar önce yanındaki HUR imzasından bildim (: görünce hoşuma gitti kızdım sanmayın aman :)