Anlatacak ne çok şey birikti aslında ama çoğu da akletmemekten kaynaklanan tekerrür örnekleri olduğu için "nereden başlasam ki!" endişesi taşımadan daldım yazıma... İyi bir şeyler oluyorsa da; ya yetersiz(!) olduğu ya da hızlı geçtiği ya da arada kaynayıp gittiği için ben pek göremiyorum bu aralar. Ağlamak, kızmak, elden bi'şey gelmemesi/gelememesi rutin duygularımız, çıkmazlarımız oldu!...iletişim çağında iletişimsizlikten insanlığımızı yitirmemizi hızlandırıyoruz... Bir birimizi yarıştırmak için grup ismi kalmadı literatürde...tebessüm parayla!..samimiyet ve sevgi cüzzam gibi(!) tarihin tozlu anlarına gömüldü... Dinlemenin yerini "kendini ifade" aldı ve hiç bir şeyi önemsememeyi hızla ilerliyor kişisel ifade...
Gibi şeyler işte, yazmakta bişeyi değiştirmiyor gibi geliyor çoğu zaman sadece bildiklerini kızdıklarını arşivliyorsun işte! .. Devir fotoğraflayıp beğeniye sunma devri,gerisi teferruat!!!...
Yorumlar