Herkes de bir hayata müdahale arzusu var ama o da kendi hayatı değil hep ama hep başkalarının /başkasının hayatı ! Sen şöylesin ,sen böylesin, şu eksiğin var bu huyun kötü, bu davranışın hiç hoş değil,kıyafetin doğru değil, ibadetini yanlış yapıyorsun, çok gülüyorsun, çok sertsin, neden bu kadar soğuksun, böyle inatçılık iyi değil, hep benim dediğimin tersini yapıyorsun, onlar gibi davranma, yanlış kişilerin kitabını okuyorsun, şu kişiyi dinleme o günahkar, şunu izleme beynin yıkanıyor,ne biçim konuşuyorsun, neler diyorsun öyle, şöyle yapsana , böyle davransana...................uzaaar gider. Ya kimse kimseden memnun değil herkes birilerini değiştirme derdinde, sanki insan olarak ilk vazifemiz buymuş gibi. ..
Tamam kardeşim uzak dur benden, bırak beni hatalarımla baş başa... Hayat benim, hatalar da benim imtihan da benim; ben de yanılarak öğrenmek istiyorum belki, neden buna bile izin vermiyorsun ki ! Neden, amacın iyi niyetse önce kendinden başlamıyorsun değişime... Neden hep bir hükmetme arzusu içindesin ki ! Ne yani yoksa yaşamın içinde bir ayrıcalığın mı var ki kendini mükemmel gördüğün yetmiyormuş gibi bir de başkalarını düzeltme(!) telaşın var !
Neden insanların bizim istediğimiz gibi yaşamasını istiyoruz hiç düşündük mü ? Samimiyetimizi yitirdiğimizi düşünüyorum ; iyi niyetle doğruları söylemek yok artık hayatımızda ! Çoğumuzun yaptığı doğruyu söylerken kendini yüceltme ; nasıl oluyor demeyin biraz düşünün nedenini bulacaksınız ! Gerçekten yanlışından dönmesini mi istiyoruz karşımızdakilerin yoksa onları yermek hoşumuza mı gidiyor ;kendimizde olmayan yanlışları başkalarını görünce nefsimiz mi böbürleniyor ne dersiniz !
Yaratan Rabbi'nin kitabını açıp okumayan insanlar,O'nun ne dediğini merak etmeyen insanlar seni niye dinlesin hem ! Sen bile o kitabı açıp okuma zahmetinde bulunmamışken nasıl oluyor da başkalarına akıl verme hadsizliğini yapabiliyorsun mesela ? Neye göre doğru yanlış diye katagoriler oluşturup onlara uymayanları kötü/yanlış diye itham edip düzetmeye çalışıyorsun ; Sen kendini ne sanıyorsun be gafil !
Eskiden kızgınlıkla yazardım böyle şeyleri (cehalet fena şey) şimdi üzüntüyle yazıyorum ... üzülüyorum insanların bu kibir yarışında yaşamayı unutmalarına, olur olmaz şeyleri önemliymiş gibi görüp kavga sebebi yapmalarına, daha önemli işlerimiz varken bizim bir avuç çamur batağında debelenişlerimize... aklımızı, fıtrata uygun yaşam sürmek için kullanmamız gerekirken başkalarının kusurlarını kendimize göre listelediğimiz yanlışlarını bulmak için kullanmamıza üzülüyorum..en çok da çıkmazlarda kaldığımda, gaflete dalıp yanlış olduğunu bildiğim halde hatta vicdanım da ikaz ettiği halde boş muhabbetlerin boş işlerinde orta yerinde olduğum anlara öyle çok üzülüyorum ki !...
Biri karşıma geçip ara ara bana dünyada olan olumlu şeyleri dile getirsin istiyorum; benim görmekte güçlük çektiğim şeyleri bana öyle bir anlatsın ki ben anlatılanları gözümde canlandırayım ve yürekten inanayım... Güzel olurdu....
Buyurun şu müzik eşliğinde okuyun dilerseniz yazıyı https://www.youtube.com/watch?v=Lg8K7ge9sKo
Yorumlar
Ne minareler kalır ezansız,
Ne de Secdeler kalır başsız..
Sen yeter ki;
Toplumu adaletsiz,
Sofraları ekmeksiz,
Gönülleri ümitsiz bırakma.
Selam ve dua ile...
kızgınlık aşaması...
üzülme aşaması...
sonra ne halleri varsa görsünler ben kendi huzuruma bakayım kendi gelişimime bakayım aşaması.
nirvana oluyo yani bu kısım:))
hayatta şahane şeler var sana anlatırdım da...
yapılan şeler anlatılmaz anlatılırsa anlamı kalmaz kısmı var...
amma inan bana var...
ah ah insanı duygulandıran gururlandıran göğsünü kabartan şeler var.
eh gün gelir devran döner görürsün belki bi dost meclisinde çıtlarım sana kısmet:))
zor bi yola girdin bunu biliyodun...
bu yolda en önemlisi umudunu kaybetmeyeceksin başını dik tutacaksın omuzların düşmeyecek...
güzel şelerin de olduğu şahane şelerinde olduğunu bileceksin uzak diyarlarda...
hadi şimdilik kal sağlıcakla:))
amin dua şiirine... tşkler yorum için
absalom,
ben sanırım nirvanaya bir tık ötedeyim ;)
Anlamaktan bile vaz geçiyorum bazen insanları; yok artık insan bu kadar da uzak olmamalı düşünmekten diyerek !
pozitif şeyler oluyor
iyi insanlar da var şüphesiz
ama sorun şu ki öyle azlar ki karşılaşamıyoruz bile onlarla...
Ümitsizlik anlarında çocuklar gibi hayali dostlar uydurup onların bir gün karşımıza çıkacağını falan mı düşünsek ki !
bu kadar da abartılacak kadar az iyilerin sayısı işte...
belki ulu orta anlatmıyolardır.
ulu orta hava atmıyolardır.
belki sağ elin verdiğini sol ele göstermiyolardır.
herşeyi gözümüze gözümüze sokan namuzsuzlar gibi değillerdir belki.
nerden biliyosun:))
Evet tabiki varlar
ama insan istiyor ilan birine de şahit olsam '' diye ...
Gerçi ben çok dikkatli baktığımda bazen yakalıyorum onları ama işte hafızam balık !
Böyle insanlar kendilerinin farkında değiller biliyor musun ?
Çünkü onlar iyilik yapıyorum diye bir beklentiyle yapmıyorla ryapacaklarını zaten adam/kadın o işte insan olduğu için yapıyor ne yapıyorsa..
nihayetinde bir sürü şahane insan var karşı kıyının kızı.
reklam yapmıyolar sadece.
o yüzden bilinmiyolar.
emin ol bundan içini ferah tut.
çok iyi biliyorum çok iyi tanıyorum çevremdekileri.
zaten çevremdeki diğerlerini attım sattım gitti.
ah ah gözlerin dolar ah bi anlatabilsem.
ama esprisini yitirir anlatırsam.
sen başını dik tut laz kızı.
umudunu kaybetme.
gün gelir görürsün.
gün gelir tanırsın böle insanları.
tamam azınlıktalar belki amma.
olsun.
ben neden hala enseyi karartmadım bu memlekette sanıyosun:))
iyiyi de doğruyu da hep başkaları yapsın diye bekleyenler var ,
Hİç bir şey düşünmeyen sadece yiyip içen vakit geçirenler var,
bir de birilerini ezip geçen öyle yükselenler var;
Bir de insan gibi yaşayanlar ama hiç dikkat çekmeyenler var ; söz de değil öz de insan olanlar...
İyi ki de varlar ....