Nasıl mıyım ?

İyim demekle iyi olunuyorsa ''iyiyim'',gelecek konusunda endişeliyim,ölümden fena korkuyorum, çaresiz olanlar için duacıyım, dünyada olup bitenlerden dolayı insanlığımdan utanıyorum,dilsiz hayvanların bile bazı insanlardan daha insan olmasına şaşıyorum, insan dışında tüm canlıların kendilerine verilen vazifeleri yaptığını görüp ne kadar geride olduğumuzu düşünüyorum,bu gün de havanın düzelmediğinden şikayet ediyorum,insanların BEN odaklı  olduğunu ve bu çerçeveden çıkanların melekten üstün olma mertebesinde olduğunu ama bunların sayısının da çok ama çok az olduğunu düşünüyorum,boş geçen anlarıma çok üzülüyorum ama üzüldüğüm kadar icraatte bulunmuyorum, seviyorum sevdiklerimi özlüyor ama görmekten de korkuyorum (nasıl diye sormayın) çok daha fazla şey yapabileceğim halde tembelliği seçtiğim için kendime kızıyorum,eski dostlarımı ziyaret edemiyorum işin en kötüsü bunu gerçekten istemiyorum,gün geçtikçe daha kötü biri olduğumu düşünüyorum kimseye kötülük yapmadığım halde,haksızlıklara kızıyorum, kendi yaptığım saçmalıklara da kızıyorum,dil ile kınamıyorum ama aklımdan bile geçirdiğim kınamaları yarın ben de yapıyorum işte o zaman ders alıyorum utanıyorum, ani sinirleniyorum tepem atınca Karadenizliliğim tutuyor ve tepki veriyorum,kim ne der korkum iyice azalmaya başladı üstelik yadırganacağımı da biliyorum ,riyadan yılandan korktuğumdan daha çok korkuyorum,insanlara dış görünüşlerine/maddi kazançlarına göre davrananlardan midem bulanıyor,çocukların öldürüldüğü bir dünyada yaşıyoruz canım yanıyor,kendi günahlarıma yanarken bana doğru diye öğretilen yalanları öğretenlere isyan ediyorum,Allah adını ananları daha çok seviyorum ama eğer yalanları varsa hepsini Allah'a havale ediyorum,En büyük korkum bilmeden yanlışların peşinden gitmem Rabbim yanlışlardan dönmemi nasip etsin diye dua ediyorum,herkes için iyilik güzellik istiyorken birilerinin benim samimiyetimi iyi niyetimi kullanmaya çalışmalarını/hatta kullanmalarını anlamıyorum ve anlamak da istemiyorum bu şekilde devam etsinler benim kaybedeceğim bir şey yok buna inanıyorum,artık kitap okumuyorum (tek bir kitabı elimden bırakmıyorum/bırakmamaya çalışıyorum) , ....işte böyle bir haldeyim...Her şey rağmen şükür halindeyim, tüm karamsarlığım bir yana ümit varım....