.JPG)
Yine yıllar öncesine geri dönüp bi anımı yazacam annemin de bu yazımı okuyacağını bile bile:) Hoş belki de bunca zaman sonra annem bile unutmuştur bu olayı ,onun için ona da bi hatırlatma olur:)) Lise yıllarıyla ilgili bir yazım vardı hatırlayanlar olur aranızda işte yine aynı dönem içirisinde ben böyle aklım bir karış havada evden okula ,okuldan eve gidip gelirken gözüm bişey görmezken evdeki aile cemaatinden kopup aklımı fikrimi bir kişiye odaklamışken farkedememişim hal ve hareketlerimdeki (sanırsam olumsuz) değişiklikleri...Odamdan çıkmamalar ,gizli telefonlar , herşeyin ben bilirim havaları ve beni sevenlere karşı ukala davranışlar almış başını gitmiş (hala hatırlamıyorum o derece kendimde olmama hali yani:) her zaman derim aşk başa gelince akıl yıllık izne çıkar bu doğaldır:P) Benimle iletişim kurmaya çalışan anneme artık nasıl davrandıysam kadıncağızın demekki canına tak etmiş ki sitem edeceğ...
Yorumlar
Kedileri severiz. Onlarla oynarız. onlar da bizilerle oynarlar.
Tekir: Niye getirrrdin beni buraya Niyazi?
Siyah-Beyaz: Niye mi? Evlendiğimiz günden beri tatil tatil diye başımın etini yiyen sen değil miydin Mualla? Zıplatma pirelerimi!
*İkinci kare:
Tekir: Tatil mi? Valla mı? Ciddi misin sen Niyazi? Ay patilerime inanamıyorrrum!
S.B: Ciddiyim tabi ki balık kokulum. Bak ikimize özel tekne bile tuttum. Durrr da motorrrru bir çalıştırayım, denize açılalım hele. Mihahahayyy!
*Üçüncü kare:
Tekir: Miy-Ayy! Vallahi de doğru. Aferin sana be Niyazi! Kedi olalı bir farrre tuttun sonunda. Niyazi?
*Dördüncü kare:
Tekir: A-a? Nerrreye gitti bu herif? Niyaziii. Aslan kocacığım benim. Nerrredesin mi-yahu?
*Beşinci kare:
Tekir: NİYAZİ! Allah belanı vermesin senin, tüyleri dökülesice! Terrrk ettin di mi beni? Mmmeyvahlar olsun! Nasıl gerrri döndüreceğim ben şimdi bu tekneyi? Kuyruğun kopsun inşallah Niyazi. NİYAZİİİ!
O gün yine tartışmışlar , " madem olmuyor ayrılalım" kararını almışlardı.Kont mağrur duruşu, aşağılayıcı ifadeleriyle püsküllüye yine sataşmış, püsküllü " aşk bitti madem, onurumu bari kurtarayım " düşüncesiyle , bir zamanlar iyi kötü çok şey paylaştıkları bu yuvayı ( teknemsi şeyi :)) terk etmeye yeltenmişti. lakin bu kadar kolay değildi. Son kez arkasına dönüp baktı konta. hani bir bakışını, gitme diyen bir tavrını görse vazgeçecekti. Kont çoktan arkasını dönüp gitmişti. Püsküllü bir kez daha yıkıldı. Anladı ki, sevgisini görmeyene görünmenin anlamı yoktu.. hiç düşünmeden bıraktı kendini denizin soğuk sularına...
( yazdığım hikayeden kişilik tahlilimi yapmaya kalkanı vururum )
Neşeli bir anıma denk gelince böyle bir şeyler çıktı :) Umarım tebessüm ettirebilmişimdir :) Fotoğrafları çeken ellerine, gözlerine sağlık ;)