Birilerine değer veriyorsunuz sonra bir şeyler oluyor ve yollarınız ayrılıyor.Bazen arkadaş olarak bazen iki uzak insan olarak ayrılıklar yaşıyorsunuz.Verdiğiniz değere layık olmadığını düşünüyorsunuz,keşke sevmeseydim diyorsunuz ,n(l)alet olsun onu tanıdığım güne diyorsunuz...giden nedense hep suçlu, biz hep haklıyız gibi bir subjektif sonuç çıkıyor bazı yaşanmışlıkların sonunda! Peki doğru mu ? Ben bilmiyorum doğru mu değil mi..
Benim bildiğim şu: Ben değer veririm çünkü yapım bu,severim çünkü sevmeyi hayatın vazgeçilmezi diye bilirim; karşı taraf buna layık olmaz,sevgimi kullanır,bana karşı dürüst olmaz umurumda olmaz...Bir süre yaptığına kızarım ve bir süre sonra geçer gider hem yaşadıklarım hem de kızmalarım.Ben sevmekle değer vermekle bir şey kaybeder miyim ? Kesinlikle kaybetmem ,tam tersine insanların hatalar yapabileceklerini,acımasız olabileceklerini bir defa daha hatırlamış olurum ve daha dikkatli ilerlerim yolumda...Değer verdiğime sonuna kadar değer veririm ama bitmesi gereken yerlerde bitiş gerçeğini kabullenirim...Vardır bunda da bir hikmet der susarım!...
Yorumlar