Öyle zamanlar olur ki kendinizi tanımaz hale gelirsiniz ve Rabbim karşınıza öyle birini çıkarır ki size kim olduğunuzu hatırlatır o kişi..Bu bir armağan gibidir aslında sizin için.Paketine bakmadan alır başınız üstüne alırsınız hediyenizi..Ve zaman geçtikçe armağanınızı tanıdıkça yüreğinizde DOST yeri edinir..Ve karşılaşma sebebinizi anlarsınız içinden çıkmaya çalıştığınız kuyudan kurtulma çabalarınız içinde...Zaman mekan,statü,kim olduğun(sanılan kişiliğiniz) önemli değildir, önemli olan paylaşımlar anlamalar/anlaşabilmeler yürek rahatlatabilmelerdir ...Dostluk kelimesini sorguladığım bir dönemde bana dost olabilen yürek, sana çok teşekkür ederim...
''Bazen..
Bir sayfa açarsın, gelir bakarsın. Görmek istersin yada duymak. Anlamsızca bakarsın işte. Sıcak bir selam belki de.
Bilirsin..
O da buralarda bakar öylece.
Düşünürsün...
Anlam vermek için olanlara.
Anlarsın..
Dostluk denen şey aslında ihtiyaçmış. Karşılıklı sıcak bir selamlaşmakmış. Hoş sohbet anını paylaşmakmış...
Gülersin..
En sevimli halinle ve..
Gidersin...
Sonra bir gün bir zaman içinde görüşmek ümidinle...''
Bu yazın için de çok teşekkür ederim :)
Bu yazın için de çok teşekkür ederim :)
Yorumlar