Ben de nefsimi taşlıyorum bir türlü istekleri bitmeyen nefsim...Dünya için herşeyini zayi eden, zamanı bile hoyratça harcayan nefsime bir filistinli'nin zalimleri taşladığı gibi nefretle taşlıyorum :( Tüm doğruları bildiğim halde bildiklerimin yarısını bile yapmadığım için ,taşlıyorum nefsimi...Bilmenin kurtuluşa yetmediğini bildiğim halde işime gelince bildiklerimi icraate geçirdiğim için ,taşlıyorum nefsimi..Kendi zaaflarımla acizliğimle meşgul olmam gerekirken sürekli başkalarının hatalarından dolayı şikayet ettiğim için ,taşlıyorum nefsimi..Bunca nimet için de bile ''sıkılıyorum''kelimesini kullanmaktan utanmadığım için ,taşlıyorum nefsimi...Hatalarımda pişman olduğum halde devam ettiğim hatalar yüzünden,taşlıyorum nefsimi...Bir de az laf çok tefekkür yerine az tefekkür çok laf için nefsimi binlerce kez taşlıyorum...
Yine yıllar öncesine geri dönüp bi anımı yazacam annemin de bu yazımı okuyacağını bile bile:) Hoş belki de bunca zaman sonra annem bile unutmuştur bu olayı ,onun için ona da bi hatırlatma olur:)) Lise yıllarıyla ilgili bir yazım vardı hatırlayanlar olur aranızda işte yine aynı dönem içirisinde ben böyle aklım bir karış havada evden okula ,okuldan eve gidip gelirken gözüm bişey görmezken evdeki aile cemaatinden kopup aklımı fikrimi bir kişiye odaklamışken farkedememişim hal ve hareketlerimdeki (sanırsam olumsuz) değişiklikleri...Odamdan çıkmamalar ,gizli telefonlar , herşeyin ben bilirim havaları ve beni sevenlere karşı ukala davranışlar almış başını gitmiş (hala hatırlamıyorum o derece kendimde olmama hali yani:) her zaman derim aşk başa gelince akıl yıllık izne çıkar bu doğaldır:P) Benimle iletişim kurmaya çalışan anneme artık nasıl davrandıysam kadıncağızın demekki canına tak etmiş ki sitem edeceğine ve didişeceğine bana 4 sayfalık mektup yazmış ve defterimin için
Yorumlar