öyle ya da böyle hayat geçiyor...

    Aklıma düştü çocukluğum ve ordan bişeyler yazmaya başlayıp asıl anlatmak istediğim konuya doğru yol almak istiyorum.

    Sıradan lüks olamayan gayett mütevazi bir hayatımız oldu ...İnsanların tabiriyle birçok eksikliklerimiz vardı maddi olarak ama bizbunun eksikliğini hiç düşünmedik ya da şöyle söylüyeyim ara sıra düşünsek de pek üzerin de durmadık...Manevi olarak mutluyduk çünkü..Her zaman derim bu hayata gelirken 3-0 önde gelmiş gibi nasipli sayarım kendimi...1-Dinim,2-Ülkem ve 3-Ailem bunlar için ne kadar şükretsem azdır(hoş hayatımla ilgili olarak her bir saniye için ne kadar şükretsem azdır)Gerçekten ''iyi insan'' olan bir babam onunla hiç bir özelliğinin uymadığını söyleyen en az babamkadar iyi bir o kadar da zeki(ki harbiden çok zeki)bir annem ve insana verilebilicek en güzel armağan kardeşlerim var(erkek kardeşimin uyuzluklarını yazmıyorum az çektirmedi bize zamanında:P,şükretsin ki konum o değil:)Kalabalık bir sülaleeee curcuna sürekli konuşma gülmeler toplanınca bir düğünü aradan çıkarabilecek kadar kalabalık bi sülaleden bahsediyorum:))Böyle hoş bi ortam da insana maddi sıkıntılar ne kadar dokunabilirki...Bu durumda 3çocuğunu universite okutabilmiş ebeveynler...Ben şükretmeyeyim de kim şükretsin dimi...(bu lafın gelişiydi yoksa tabiki herkes her an şükretsin şükretsin)..Bu arada sadede halagelemedim :))Neyse paragraf değişip sadede geleyimbari...

   Çocukluğumda ,bir tek arabamız olsun isterdim ki babam her sabah onca yolu yürümek zorunda kalmasın...Araba o zamanların lüksüydü(şimdi ise ise lüks diye bişey yok herşey ihtiyaç) ama bunun hayalde kalacağını düşünürdüm o zamanda böyle bişeyin olma ihtimali ''Türkiye'de hiç sorun yok''ihtimaliyle aynı derecedeydi,varın düşünün:)) Şimdi arabamız var (bir tek kız kardeşim dışımızda:P,ona da biaraba alsak tam olacak) arabalarımız var maddi sıkıntılarımızda eskisi gibi yok ama bunun da eskisi kadardeğeri yok..İhtiyaç anında istemek sanırımgüzel olan..Ona sahip olduktan sonra (bence)eskisi kadar değerli olmuyor bazı şeyler...ki bunları kesinlikle maddi şeyler için söylüyorum lütfen yanlış anlaşılmasın...Şimdi düşünüyorum da(Allah şahit,universite dışında şimdiye kadarhiç maddi saplantımolmadı:D)iyiki de olmamış düşünsenize hayalimi süsleyen herneyse onu elde edebilmek için zamanımı verecektim düşüncelerimde hep o olacaktı ve haybeye geçmiş zaman dilimi...Ömrümüzde öyle aslında aman biraz daha rahat yaşayalım aman çocuklarımıza bişeyler bırakalım aman şöyle aman böyle...geçipgidiyor ve biz arkamıza bir bakıyoruz kii hayat gelipgeçmiş ve biz onu yaşamayı unutmuşuz:(
   Bir hikaye vardır bilirsiniz:''Adamın biri balık tutmaktadır ve iyi de balık tutmuştur,arkadaşı derki:''Sen  bu balık işinde iyisin madem,kendine bi kayık al balık tut sonra onları sat''Adam :''ee sonra'' ,''sonra biriktirdiğin parayla biraz daha büyükbir kayık alırsın onunla da balık tutup para biriktiriir tekne alırsın'' diye devam etmiş''sonra balık sayesinde zengin olursun bolca paran olur rahat edersin ve sonra sıkıldıkça gider bi deniz kenarına istediğin gibi balığını tutarsın''Adam cevap vermiş:''İyide ben o dediğin şeyi şimdi de yapıyorum''Bu hikaye çokhoşuma gider..Ömrümüzü maddi rahatlık için harcıyoruz(ki lütfen yine yanlış anlaşılmasın tabiki çalışacaz bu dünya için ,benimkasdettiğim o değil )sonrasında hayat nasıl geçti anlayamıyoruz..Genç gençliğin nasıl geçtiğini,ebevveyn evlatlarının nasıl büydüğünü v.bgeçer gider...
   Hayat madem 60 yıl da yaşasan 70 yıl da yaşasan kısa bi anmış gibi geçiyorsa bizlerde hayattaki önem sıramızı iyi seçmeliyiz...Hoş bununla ilgili söylenebilecek en güzel sözü söylemiş Efendimiz''Hiç Ölmeyecekmiş Gibi Dünya İçin, Yarın Ölecekmiş Gibi Ahiret İçin Çalış"Allah için yaşayanlardan ,gerçeklerin farkında olanlardan olmamız duasıyla (güp)güzel insanlar,sevgi sağlık ve huzurla kalın....

Not: Yeni farkettim de başlangıç yazımla sonuç bölümü uyuşmamış:)olsun amatör yazar, bu kadar yazar:)