'' Sevgide güneş gibi ol, dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol, hataları örtmede gece gibi
ol, tevazuda toprak gibi ol, öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol, ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.''
Bu aralar pek de olumlu düşünemiyorum nedendir bilinmez..Sürekli bir sorgulama halindeyim kendimi...Önceden yaptığım hataların şecerelerini çıkarıp onları düzeltme yolundayım ...Öyle aklınıza gelen maddi hatalar değil bunlar...Benim hayata ve insanlara bakışımda yapmış olduğum hatalar...İnsanlar yargılamışım kendimce bu ne terbiyesizce bir şey hadsizce bir şey...-cılardan,-culardan uzak durmaya çalışırken benim gibi olmayanları da kendimce sınıflandırmışım...Hayatta herkesi olduğu gibi kabul ettiğimi sanıyordum ama onu bile becerememişim...Olduğu gibi kabul ettiğim kişiler sadece sevdiğim kişilermiş..Asıl sevmediğim hatta sevmek zorunda olmadığım insanları oldukları gibi kabullenmekle tamam oluyormuş ,insanları olduğu gibi kabullenme kuralı...
Mesela, öfkede de ölü gibi olamıyorum..Birinci de sabrediyorum ikinci de yine sabretme gücüm oluyor ama üçüncüde ölü olsam diriliyorum !!Dostlukta akarsu gibi miyim de buna kesin bir cevap veremiyorum...Göründüğüm gibi miyim !!! İçimden aptallıklarıma bir kul olarak rezilliğime ağlarken dışımda dünya da mutluluğa sahip gibi görünüyorum yani olduğum gibi de değilim...Dedim ya ben bu aralar hiç olumlu düşünemiyorum...
Hayır ve şerrin ALLAH'tan geldiğine iman etmiş biri olarak ,hala sıkıntı anlarımda şikayet edebiliyorum...Bu konuda bile samimiyetimi sorguluyorum artık..Hem iman edip hem şikayet etmek akıllı insanın işi mi? Yaptığım her bir şey eksik, tutunacak dalım yok gibi hissediyorum...Ümit var olmalı insan bunu biliyorum ama sadece buna tutunup da eksiklerimde bir düzelme bi ilerleme kaydedemediğim zaman da kendime tüküresim geliyor...
Mevlana'nın şu sözünü tam olarak yerine getiremiyorum... Getirmek için uğraşıyorum ama demek ki kesin bir şekilde uğraşmıyorum ki bi yerler de herşey eksik kalıyor...Hiç olduğumun farkındayım ama farkındalığımın gereklerinden uzağım....!!Dedimya bu aralar kendimi sorguluyorum ve cidden çok kızıyorum..!! Allah yardımcım olsun....
ol, tevazuda toprak gibi ol, öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol, ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.''
Bu aralar pek de olumlu düşünemiyorum nedendir bilinmez..Sürekli bir sorgulama halindeyim kendimi...Önceden yaptığım hataların şecerelerini çıkarıp onları düzeltme yolundayım ...Öyle aklınıza gelen maddi hatalar değil bunlar...Benim hayata ve insanlara bakışımda yapmış olduğum hatalar...İnsanlar yargılamışım kendimce bu ne terbiyesizce bir şey hadsizce bir şey...-cılardan,-culardan uzak durmaya çalışırken benim gibi olmayanları da kendimce sınıflandırmışım...Hayatta herkesi olduğu gibi kabul ettiğimi sanıyordum ama onu bile becerememişim...Olduğu gibi kabul ettiğim kişiler sadece sevdiğim kişilermiş..Asıl sevmediğim hatta sevmek zorunda olmadığım insanları oldukları gibi kabullenmekle tamam oluyormuş ,insanları olduğu gibi kabullenme kuralı...
Mesela, öfkede de ölü gibi olamıyorum..Birinci de sabrediyorum ikinci de yine sabretme gücüm oluyor ama üçüncüde ölü olsam diriliyorum !!Dostlukta akarsu gibi miyim de buna kesin bir cevap veremiyorum...Göründüğüm gibi miyim !!! İçimden aptallıklarıma bir kul olarak rezilliğime ağlarken dışımda dünya da mutluluğa sahip gibi görünüyorum yani olduğum gibi de değilim...Dedim ya ben bu aralar hiç olumlu düşünemiyorum...
Hayır ve şerrin ALLAH'tan geldiğine iman etmiş biri olarak ,hala sıkıntı anlarımda şikayet edebiliyorum...Bu konuda bile samimiyetimi sorguluyorum artık..Hem iman edip hem şikayet etmek akıllı insanın işi mi? Yaptığım her bir şey eksik, tutunacak dalım yok gibi hissediyorum...Ümit var olmalı insan bunu biliyorum ama sadece buna tutunup da eksiklerimde bir düzelme bi ilerleme kaydedemediğim zaman da kendime tüküresim geliyor...
Mevlana'nın şu sözünü tam olarak yerine getiremiyorum... Getirmek için uğraşıyorum ama demek ki kesin bir şekilde uğraşmıyorum ki bi yerler de herşey eksik kalıyor...Hiç olduğumun farkındayım ama farkındalığımın gereklerinden uzağım....!!Dedimya bu aralar kendimi sorguluyorum ve cidden çok kızıyorum..!! Allah yardımcım olsun....
Yorumlar
Papuç, Allah yardımcın olsun. Mevlana'nın o güzel sözünü tutmamıza yardım etsin Rabbim.
bunları sorgulayamayan ne kadar insan var hiç düşündün mü?
biz beşeriz sevgili pabuç..
ve öyle kesilen ahkamlara aldırma sen; bu nasıl büyük bir cihattır bilirim.. her seferinde, savaş meydanından bozguna uğrayarak ayrılan bir kumandan olarak..
ama birgün.. ergeç bir gün ben bu nefsi yenerim..(Onun izniyle demeyi bile atlıyorum bak, düşün enenin bana ettiğini )
sevgiyle..
hepimizin içinde olanları dökmüşsün.. ama az .. ama çok ..
ama bezen ama herzaman olan duygular bunlar .. en azından ben kendime adıma kesin konuşabilirim.
yaşımızla ilişkili... güzel olan taraf ise farkındalık..bunu farkedemeyenlerden olsaydık peki!!! bu kısmından bakmak ferahlatıcı .. en azından kısmen..okuduğum bir kitaptan hatırladığım kadarıyla: "insan sıfır bile değildir,sifir dir! "ı"keskinlik ifade eder..netlik ifade eder" diyor ..yeri geliyor yeryüzündeki en muhteşem varlık olduğumuzu farkediyoruz.. yeri geliyor ne kadarda küçük.. minicik .. zerreyiz diyoruz..
demem o ki: kendine kızma... iyi davran... bazen bu acıtsa bile...
Esselamü aleyküm.
Baki Sevgi ve saygılarımla..
tabiki imtihan dünyasındayız kimse keyif sürmeye gelmedi bu dünyaya...Nimetlerden yararlanırken görevlerininde bilincinde olacaksın ama işte..yapamayıncada benim gibi kendi kendine söylenip duruyorsun...Allah yolundan ayırmasın ne denebilir ki...
biliyor musun bunu da sevmiyorum yani kendi rezilliğimi gözden geçirirken bunu yapmayanlarla kıyaslamak istemiyorum kendimi , cesaretim varsa benden onlarca adım önde olan insanlarla kıyaslasam kendimi ama olmaaazzz sıkar...o zaman daha da yaklaşırım yerin dibine...Evinde yarın yiyecek olup olmamasından emin olmayan insanın şükrü yanında benim ''bu gün ne yesem aceba '' düşüncemden bile tiksiniyorum bazen...Bilmiyorum bunları da unuturum ben ,ben de bu utanmazlık varken bi süre sonra bunları düşünmekten de sıkılırım...Bu sefer çok acımasızım kendime karşı ve inan hakettiğimi düşünüyorum...SEvgiler..güzel yorumun için teşekkürler..
çok güzel ifade etmişsin varolasın...Muhteşem varlık oluşumuz yaratılıştan bize verilen bir nimet ama onu korumak ya da kaybetmek de kulluk vazifemizle aynı doğrultuda..Gerçek bir kul olursan nimetin kıymetini bilirsin ama işine geldiği gibi kullanırsan da bilemiyorum durumun ne olur...Enteresan konular düşündükçe içine dalıyorsun ,daldıkça da dibe yaklaştığının farkına varıyorsun...Yine de RAhmana sırtını dayıyorsun ...
doğru söylüyorsun canım..hiç boş bırakmaya gelmiyor..Boş bıraktığında güzel olan herşeyi hakettiğini fena şeyleri de haketmediğini düşünecek kadar terbiyesizleşiyor..malesef..Rabbim tüm inananların yardımcısı olsun...
Çok güzel açıklamışsınız...Diyecek söz yok...Allah razı olsun..Amin !!
sadece, başlamış olmanın bile, ne büyüt bir nimet olduğunu anlatmak istemiştim..
sevgiler.
onu kasdettin demedim sen bakma bana ben bu aralar kendi kendime çok konuşur oldum...Keşke önceden de kendimle konuşmayı başarabilseydim...Benden de kucak dolusu sevgiler..
Rumi'nin bu sözleri yaşadığım heryerde, evimde,işyerimde hatta yatağımın başucunda duruyor. Dile getirdiğin serzenişleri an be an yaşıyorum. Mesnevi'yi, Divan-ı Kebir'i her okuduğumda daha bir derin sızlıyor içim. Hayatımdaki en büyük eksiğin, bunları paylaşacak bana ışık olacak bir gönül dostum olmayışı olduğunu düşünüyorum. Hergün hayır duasını alacağımız, fikir danışacağımız ve bu içimizdekleri paylaşacağımız bir usta olsa ne güzel olurdu değil mi? Sevgiler...
öyle güzel yazmışsın ki..Ben bu yazıyı yazarken aynı şeyleri düşünmüştüm..Eskiden (çoookk eskiden ) insanların başvurabilecekleri gerçek alimleri varmış.Medyatik olma peşinde olmayan, futbol takımı tutar gibi taraf tutmayan, insanları sevgiyle kucaklayan ve dini anlatmaktan çok yaşayarak örnek olan...Keşke diyor insan onlardan şimdi de olsa da ışık alabilsek...ama bazen küçücük bir çocuk bir sorusuyla bize ışık olabiliyor ya da hiç tanımadığımız anlık zamanı paylaştığımız bizi insanlık adına bize ışık olabiliyor...Buna da şükür..Yorum için teşekkürler ..
yok ben çok iyi biri değilim de , sen çok pozitifsin birisin ve tebessümlük cümleler kuruyorsun ;)